1972: De VS gaan overstag
We starten in de beginjaren van Greenpeace. Het Amerikaanse echtpaar Irving en Dorothy Stowe protesteert omdat steeds meer otters dood aanspoelen op de stranden van het eiland Amchitka, in Alaska. Hun trommelvliezen zijn gesprongen en men vermoedt dat dit komt door de Amerikaanse kernproeven. Verontwaardigd organiseert het echtpaar een expeditie naar Amchitka. De Amerikaanse kustwacht belet hen om met hun boot hun bestemming te bereiken, maar het initiatief trekt de aandacht van het publiek, zodat Washington het jaar daarop de kernproeven stopzet. Dat goede nieuws vormt de aanleiding voor de oprichting van Greenpeace.
1982: Goed nieuws voor de walvissen
Uit de jaren 1980 herinneren we ons de beelden van actievoerders die met hun rubberbootjes proberen walvissen te beschermen tegen de harpoenen. De beelden gaan de hele wereld rond en wekken afschuw op bij een deel van de publieke opinie, die rechtstreeks wordt geconfronteerd met de realiteit van de commerciële walvisjacht. Greenpeace zet zijn acties voort en voert die op tot de Internationale Walvisvaartcommissie in 1982 – eindelijk – een moratorium instelt op de walvisjacht om commerciële redenen. Deze overwinning is het resultaat van bijna tien jaar campagne voeren. Maar er zijn nog altijd drie landen die het moratorium overtreden: Japan, IJsland en Noorwegen.
1991. Antarctique devient
natuurreservaat
Omdat Antarctica rijk is aan olie en andere delfstoffen, wordt er steeds begeriger gelonkt naar dit gebied aan het einde van de wereld. De rijkdommen onder de rotsen en het ijs, worden steeds meer bedreigd met ontginning voor commerciële doeleinden. Gedurende vijf lange jaren blijft Greenpeace ter plaatse om na te gaan welke gevolgen de menselijke activiteiten hebben voor het ecosysteem van Antarctica. Terzelfder tijd oefenen onze afdelingen over de hele wereld druk uit op de regeringen, opdat zij zich zouden uitspreken voor de bescherming van Antarctica. In 1991 is het zo ver, want dan wordt Antarctica een natuurreservaat: alle mijnontginning wordt er voor de komende vijftig jaar verboden.
2001: mahonie beter beschermd
LOverwinningen komen er nooit toevallig. Greenpeace is al jaren aanwezig in het Amazonegebied, waar het illegaal kappen van mahoniehout leidt tot een ware verwoesting van het woud. De bomen worden in rampzalige omstandigheden gekapt en meer en meer lijkt illegale ontginning de norm te worden. Onze teams leggen de omvang van de schade bloot. Die onthullingen missen hun effect niet. In 2001 valt er goed nieuws te melden, want mahonie wordt opgenomen in Bijlage II van het Verdrag over de internationale handel in bedreigde planten- en diersoorten (CITES). Dat is uitstekend nieuws voor de mahonieboom, het milieu en de bewoners van de bossen in Latijns-Amerika die voor hun bestaan aangewezen zijn op de rijkdommen uit het woud.
2011: Detox dringend nodig
Greenpeace neemt onze kleding onder de loep en stelt vast dat die vaak giftige stoffen bevat. Onze teams dagen een aantal merken uit om mode te promoten zonder giftige stoffen. De jaren 2010 vormen ook een keerpunt in onze manier van actie voeren: dankzij het internet werken steeds meer sympathisanten rechtstreeks mee aan onze campagnes. En het is heel moeilijk om hen – jullie dus! – te weerstaan. Zo vroegen duizenden mensen in het kader van de campagne Detox aan de kledingketens om te kiezen voor een mode zonder schadelijke chemische stoffen. En ze kregen hun zin! Tussen 2011 en vandaag zijn al meer dan dertig merken op de uitdaging ingegaan. Welk merk zal het volgende zijn?