Begin februari behaalde Greenpeace een belangrijke en langverwachte overwinning: in Canada werd een bos zo groot als België beschermd tegen industriële bosbouw. Marleen, een Belgische activiste, was in Canada in de jaren 90 om er het bos te beschermen samen met andere actievoerders. We hebben haar ontmoet.
“Deze campagne werden gewonnen dankzij moedige burgers”, vat Marleen samen tijdens ons gesprek met haar.
Naar Canada om te vechten voor een bedreigd bos
Als jonge activiste besloot Marleen zich in de strijd voor de bescherming van het Grote Berenbos in het westen van Canada te werpen. “Het was een persoonlijke keuze. Samen met mijn toenmalige vriend besloten we naar Canada te vertrekken om te vechten voor een bos dat bedreigd werd door de houtindustrie”, vertelt ze vanuit Limburg, waar ze nu woont. “Voor mij was Canada één van de meest vooruitstrevende landen op vlak van milieu. Toen ik ontdekte dat ook daar dergelijke praktijken mogelijk waren, ben ik in actie geschoten.”
Enkele maanden later sloot het Belgische Greenpeace-kantoor zich aan bij de beweging die Marleen gestart was. “Voor de eerste keer hebben we toen een campagne tegen ontbossing gevoerd”, zo herinnert Filip Verbelen, bossenexpert bij Greenpeace, zich. Er volgden er nog vele andere, maar de eerste bossencampagne dankt Greenpeace België aan de volharding van Marleen en haar vriend. Kort nadien zou die volharding haar in de gevangenis doen belanden.
Het Grote Berenbos beschermd
“We wisten dat we het risico liepen in de gevangenis te belanden. We hadden dan ook nog geen ticket terug naar huis geboekt. Het was een avontuur”, lacht Marleen, die enkel goede herinneringen overhoudt aan haar actie. Het verblijf bij de Nuxalk, één van de First Nations-stammen die vandaag nog steeds in het uitgestrekte bos wonen, de verbondenheid met natuur en dieren tijdens de weken ter plaatse, de solidariteit tussen de activisten en First Nations, en zelfs haar verblijf in de gevangenis. “We zaten in een afdeling met strenge beveiliging, samen met beruchte criminelen. Maar we kregen een warm onthaal van hen. Ze hadden ons gevecht in het nieuws gevolgd en hebben ons gefeliciteerd.”
Het Grote Berenbos is nu eindelijk beschermd. De unieke dieren die er leven, zoals de kermodebeer, en de eeuwenoude bomen zullen er nog lang kunnen blijven. Net als de First Nations-stammen die er wonen in harmonie met de natuur. Zij zijn de eersten aan wie Marleen denkt wanneer we ons gesprek beginnen. “Ik hoop dat ze blij zijn met dit akkoord en dat het zal worden nageleefd. Ze hebben het verdiend.”
20 jaar lang ijverde Greenpeace samen met andere ngo’s en 21 lokale bevolkingsgroepen die in dit uitgestrekte bos wonen voor deze overwinning.