Zo ziet het er helaas naar uit als Indonesiës grootste pulp- en papierproducent Asia Pulp and Paper (APP) zijn zin doordrijft. In juli publiceerde Greenpeace een rapport dat aantoont hoe de laatste in het wild levende Sumatraanse tijgers met uitsterven bedreigd worden door de praktijken van APP. Meer dan reden genoeg, vonden wij, om APP ter gelegenheid van de International Pulp and Paper Awards in Brussel een cynische Golden Chainsaw Award uit te reiken. Zonder applaus.
Het leefgebied van de tijgers in het Bukit Tigapuluh National Park bijvoorbeeld zit in de tang tussen concessies van de vierde grootste papierproducent ter wereld. Verschillende natuurlijke bosgebieden rondom het park zijn gedoemd te verdwijnen ten voordele van acaciaplantages.
Indonesië is derde uitstoter van broeikasgassen
Desondanks maakt APP zich sterk dat het zich op het duurzaamheidspad bevindt. Het flagrante contrast met de praktijk op het terrein is reden genoeg om de pulp- en papierpoot van Sinar Mas voor zijn verantwoordelijkheid te plaatsen. Palmolie is immers maar een van de twee plantageproducten van Sinar Mas die de ontbossing in Indonesië naar een triest hoogtepunt leiden. Indonesië is de derde grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld, voornamelijk door de ontbossing veroorzaakt door de palmolie- en papierindustrie.
Een groot deel van de Indonesische bossen ligt in veengebieden, die grote hoeveelheden broeikasgassen opslaan. Bij de exploitatie en drainering van zulke bossen komen deze in de atmosfeer terecht – niets minder dan een klimaatbom dus. Bovendien is het in Indonesië illegaal om veen van meer dan drie meter diep te ontginnen, maar Sinar Mas laat zich daar weinig aan gelegen.
Gouden kettingzaag
Meer dan voldoende argumenten dus om een vervolg te breien aan de stunt van onze Chinese collega's vorige maand en APP opnieuw een gouden kettingzaag uit te reiken voor de bosvernieling die het in Indonesië aanricht. De uitreiking van de International Pulp and Paper Awards in Brussel bood ons de uitgelezen gelegenheid om APP voor de spotlights te slepen. Hoe onze Greenpeace tijgers dat voor mekaar kregen kan je hier zelf zien:
Hopelijk begint de boodschap bij APP langzamerhand door te dringen. Dat er nog een lange weg te gaan is, bewijzen de recente uitlatingen van Aida Greenbury, APP's sustainability en stakeholder engagement director. Mijn Engelse collega Ian bewees in een haarscherpe analyse dat er nog veel werk aan de winkel is.
Als APP het werkelijk ernstig meent met duurzaamheid, legt het nu alle bewijzen daarvan op tafel en laat het die ook controleren door onafhankelijke experts. Of hebben ze dan toch iets te verbergen misschien?