Vandaag waren we er als Greenpeace bij op een internationale conferentie over de relaties tussen Brazilië en de Europese Unie. We hadden een duidelijk doel voor ogen, namelijk de aandacht trekken van Ricardo Neiva Tavares. Hij is de Braziliaanse ambassadeur bij de Europese Unie.

Toegegeven, we waren niet uitgenodigd en hebben ongevraagd het woord genomen. Er staat dan ook heel wat op het spel. Dilma Rousseff heeft als de Braziliaanse president slechts vijftien dagen om haar veto uit te spreken tegen de verwoestende hervorming van de boswet die de parlementsleden op 25 april hebben goedgekeurd. De amendementen zijn er duidelijk gekomen op vraag van de landbouwindustrie.

Voor een indommelend publiek stond Greenpeace recht, vlak na de speech van ambassadeur Tavares. Of hij niet vergeten was de stemming over de boswet te vermelden, wilden we van hem weten. Zowel de ambassadeur als de organisatie konden de tussenkomst niet bepaald appreciëren en geboden ons opnieuw te gaan zetten.



Toch nam de ambassadeur opnieuw de microfoon in de hand en verklaarde dat de procedure voor de hervorming nog niet afgelopen is en dat we beter wachten om te reageren. Hij heeft er ook aan herinnerd dat de ontbossing in de voorbije jaren is teruggelopen.

Zijn argumenten houden echter geen steek. Als we nu niets doen, zal het te laat zijn om er nog iets aan te veranderen. Wat de ontbossingsgraad betreft: ook al is die in de voorbije jaren afgenomen, in sommige Braziliaanse staten gaat er opnieuw meer bos voor de bijl naar aanleiding van de stemming over de boswet. Is de hervorming een feit, dan dreigt de ontbossingsgraad nog te stijgen.

Nadien hebben we nog met de ambassadeur apart gepraat en hem een brief overhandigd voor zijn president, waarin de argumenten van Greenpeace tegen de versoepeling van de boswet uiteen worden gezet. Onze boodschap was specifiek aan Tavares gericht, maar natuurlijk luisterden alle aanwezigen op de conferentie mee. Er zaten onder andere prominenten van Belgische, Europese en internationale instanties, geleerden, bedrijfsleiders en studenten in de zaal.  

In mijn vorige blog heb ik al uitgebreid beschreven voor welke uitdagingen Brazilië momenteel staat. Volgens de Universiteit van Brasilia kan de versoepeling van de boswet tot een verlies van 22 miljoen hectare bos leiden in 2020, dat is zeven keer de oppervlakte van België. De race tegen de tijd is begonnen. Dilma zal de wettekst vanaf 7 mei op haar bureau vinden. Vanaf dan krijgt ze vijftien werkdagen om te beslissen of ze haar veto gebruikt. Behoorlijk spannend dus.

Greenpeace wil de zaken niet op hun beloop laten, en stelt nu al alles in het werk om Dilma Rousseff te overtuigen de hervorming tegen te houden. We willen dat ze woord houdt en de toekomst van het Amazonewoud niet in gevaar brengt. Heel wat kantoren van Greenpeace wereldwijd hebben hun sympathisanten op de been gebracht. In België heeft onze petitie al meer dan 17.000 stemmen gehaald.

Maar de strijd is nog niet gestreden. Het Amazonewoud mag niet zomaar te grabbel worden gegooid. Schrijf dus zeker een mail aan Dilma (als je dat nog niet gedaan hebt) en zeg het voort!


Meer weten?

  • Lees onze briefing over de grootste gevaren voor het Amazonewoud in Brazilië: de hervorming van de boswet, investeringen in de veesector die verantwoordelijk is voor 61 procent van de huidige ontbossing en projecten voor stuwdammen en snelwegen in het regenwoud.
  • Ontdek meer over de problemen met de veeteelt in “Broken promises”. Dit rapport van oktober 2011 spitst zich toe op JBS, een van de grootste slachthuizen in Brazilië. JBS heeft al meermaals beloofd om niet langer aan te kopen bij veeboerderijen die bijdragen aan de ontbossing, maar in de praktijk trekt het zich daar weinig van aan.   
  • In een open brief leggen Braziliaanse verenigingen uit hoe Brazilië achteruit gaat op sociaal en ecologisch vlak.