28 augustus 2012 is geen dag zoals alle andere. Vandaag is het pakijs dat de noordpool bedekt kleiner dan ooit, en de komende weken zal dit record nog worden verscherpt.
Het smelten van het pakijs is niet enkel een gevolg van de opwarming van de aarde maar versterkt die opwarming bovendien. Het donkere zeewater komt vrij en absorbeert de warmte. Het huidige – trieste - record zal dus de komende jaren niet veilig zijn. De klimaatverandering is volop bezig en we kunnen moeilijk voorspellen waartoe het ons zal brengen.
Het pakijs is als een thermometer voor onze planeet, het krimpen ervan geldt als sterk signaal om de oorzaken aan te pakken. Niet enkel het pakijs doet alarmbellen afgaan; steeds vaker worden verschillende delen van onze planeet getroffen door extreme weersomstandigheden. De Verenigde Staten kennen een van de ergste droogtes in hun geschiedenis. En 2012 is goed op weg om het warmste jaar ooit te worden...
Als klap op de vuurpijl haasten energiebedrijven als Shell en Gazprom zich naar de krimpende Noordpool om hun deel van de olie onder de zeebedding op te eisen. Door ongestoord fossiele brandstoffen te verbruiken, verdienen zij meer geld en smelt het poolijs verder. Het is een vicieuze cirkel gedreven door geldzucht.
Greenpeace zet de toon met concrete acties om Shell en Gazprom te stoppen. Maar de ontginning van de Noordpool kunnen we niet alleen tegenhouden. Greenpeace wil, samen met de steun van miljoenen mensen, bij de Verenigde Naties aandringen om de Noordpool dezelfde beschermde status te geven als Antarctica. Ongeveer twintig jaar geleden slaagden we erin om de Zuidpool te beschermen. Vandaag zetten we alles in op de Noordpool.
Meer info : Briefing over olieontginning in de Russische Noordpool.