Onze noodplanning volstaat niet om de Belgische bevolking te beschermen in geval van een ernstig nucleair ongeluk. Greenpeace eist dat de regering de situatie opnieuw evalueert, en rekening houdt met het ergst mogelijke scenario.
Vandaag stelt David Boilley (professor fysica en voorzitter van ACRO) in de Kamer een rapport voor over de Belgische nucleaire noodplanning. Conclusie? De huidige noodplannen zijn te beperkt en volstaan niet om de Belgische bevolking te beschermen in geval van een ernstig nucleair ongeluk. Greenpeace eist van de regering om de situatie opnieuw te evalueren, en rekening te houden met het ergst mogelijke scenario.
De ramp in Fukushima heeft ons geleerd dat een nucleair noodplan alleen bescherming kan bieden als het ergst mogelijke scenario in aanmerking wordt genomen en alle betrokken partijen, van nooddiensten tot mogelijke slachtoffers, op voorhand weten wat ze moeten doen. Dat is niet het geval in België. Hier wordt enkel rekening gehouden met een beperkt kernongeval, met lage niveaus van radioactieve besmetting.
De planningszones in het actuele noodplan zijn momenteel te beperkt en moeten worden uitgebreid naar heel het Belgische grondgebied. De evacuatie van steden als Antwerpen, Luik en Namen werden nooit voorbereid, hoewel ze binnen 30 km van een kerncentrale liggen. Greenpeace vindt dat de Belgische overheid deze cruciale elementen op moet nemen in het noodplan en rekening moet houden met de mogelijke impact van een ernstig nucleair ongeval.
Meest risicovolle centrales ter wereld
Onze twee kerncentrales, Doel en Tihange, staan midden in dichtbevolkte gebieden. Dat maakt hen tot twee van de meest risicovolle centrales ter wereld. Maar dat geldt evengoed voor centrales aan onze grenzen, zoals Gravelines, Chooz, Cattenom (Frankrijk) en Borssele (Nederland). (Voor een beter beeld hiervan: klik op het kaartje onderaan dit artikel.)
Een kernongeval in België zou ongetwijfeld dramatische gevolgen hebben. De bevolkingsdichtheid is zo groot dat het praktisch onmogelijk is om de burger te beschermen. Het risico kan beperkt worden door de levensduur van de verouderde reactoren Tihange 1, Doel 1 en Doel 2 niet te verlengen. Ook moeten de reactoren met scheurtjes, Tihange 2 en Doel 3, definitief gesloten worden. Als de regering kernenergie aanvaardt, moet zijook de potentiële gevolgen erkennen en daarnaar handelen. Beter is het om resoluut voor een andere vorm van energie kiezen.”
Schuldig verzuim
Zal de Belgische regering haar verantwoordelijkheid opnemen om de burger te beschermen? Op dit moment schijnt ze het risico te willen nemen en negeert ze de lessen van Fukushima en Tsjernobyl. Dat heet schuldig verzuim. Als er een kernongeval gebeurt in Doel, Tihange of aan onze grenzen, zijn het de burgers die opdraaien voor de ramp.
Meer weten?
- Hier kan je het rapport van David Boilley over de gebrekkige Belgische nucleaire noodplanning lezen. De samenvatting vind je hier.
- In december 2014 toonde een rapport van Bart Martens in opdracht van Greenpeace duidelijk aan dat België niet in staat is om de socio-economische impact van een kernramp in Doel op te vangen. Lees meer.