Vorig jaar was de verdienste van de klimaattop van Cancun dat het onderhandelingsproces op de sporen werd gehouden. Dit jaar werd in Durban opnieuw duidelijk dat de tegenstanders van een goed klimaatakkoord, de VS op kop, aan het proces morrelen tot er niets van overblijft. Ook was het pijnlijk om te zien hoe de EU toegaf aan een compromis met de VS, alle retoriek van klimaatcommissaris Connie Hedegaard ten spijt. Ze blies de alliantie met de minst ontwikkelde landen en de kleine eilandstaten op voor een resultaat dat meer weg heeft van “face saving” dan “climate saving”.

Conclusie: het akkoord dat er twee jaar geleden al had moeten zijn, wordt nu vooruit geschoven naar een onbepaalde datum ‘vanaf 2020’. Het grootste mankement van deze ronde is allicht het ontbreken van een duidelijke tijdslijn, samen met het gebrek aan een sluitende garantie op een juridisch bindend akkoord.

Blokkeren

Wie van goede wil is, noemt elke stap een belangrijke stap. In dit geval is het er dan wel eerder een stap achteruit dan een vooruit. Dat geldt ook voor verschillende deelakkoorden die hier zijn afgesloten: het bossenakkoord houdt ronduit risico's in voor het klimaat, de biodiversiteit en de inheemse volkeren. Het grote klimaatfonds heeft structuur gekregen, maar er zit geen geld in. De bouw van zogenaamd milieuvriendelijke steenkoolcentrales wordt aangemoedigd. Het is niet bepaald hoopgevend dat industriële en financiële spelers alweer op hun wenken bediend werden.

Laat een ding duidelijk zijn: dit proces blijft belangrijk, alleen al omdat er geen ander platform is waar een globaal klimaatakkoord onderhandeld kan worden. Op zich is er ook helemaal niets mis mee. Maar wel met het gebrek aan politieke wil om te doen wat moet. En met het doelbewuste blokkeren dat het proces verlamt.

Qatar

Op naar een wereld die allicht 4° C warmer zal worden, en naar de volgende top in Qatar. Of we veel kunnen verwachten van klimaatonderhandelingen in een oliestaat is nog maar de vraag. Ik trek me alleszins met veel plezier terug uit het klimaatcircus om verder te werken aan onze campagne in Indonesië om de ontbossing door de papier- en palmolie-industrie mee aan banden te leggen.