Onze communicatiedirecteur Dave Van Meel dient de Vlaamse minister van Milieu, Joke Schauvliege (CD&V), van antwoord.

Ter herinnering: Schauvliege reageerde dinsdag met een open brief op het initiatief van Klimaatzaak. Daarin deed ze een merkwaardige oproep. "Ik gedraag mij als een gemiddelde Vlaming, die bekommerd is om het klimaat, maar eigenlijk soberder zou moeten zijn in verbruik. Durven jullie als bekende en prominente Vlamingen ook schuldig te pleiten?"

Geachte minister Schauvliege, beste Joke,

Wat een snelle reactie op het initiatief ‘klimaatzaak.be’! Uw communicatieadviseur heeft zijn of haar job gedaan. Nu u nog.

Er schort trouwens wat aan uw betoog. Niet alleen gaat u volledig voorbij aan de inhoudelijke onderbouw van bovenvermeld initiatief, u zaait ook verwarring over wie u nu bent, over welke rol u speelt.

U gedraagt zich als de gemiddelde Vlaming, zegt u. Handige communicatie, want dat vinden Vlamingen doorgaans wel tof, maar als minister van Omgeving, Natuur en Landbouw is het niet uw rol. Voor het Vlaamse klimaatbeleid kijken we dus naar u. Een zware taak die daadkracht, langetermijnvisie en moed vergt. Een taak die een ervaren gids nodig heeft. Ik zou die taak niet zomaar aan eender welke Vlaming toevertrouwen.

Bovendien stelt u uw verwezenlijkingen nogal rooskleurig voor. Vlaanderen haalt dan wel de vooropgestelde Kyotodoelstelling, het stelt weinig voor. Je kunt natuurlijk met veel bombarie aankondigen dat je over een muurtje van 50 centimeter gaat springen en fier zijn dat je het "gehaald hebt". Maar de muur waar we over moeten - concreet: 25 tot 40% CO2-reductie voor de geïndustrialiseerde landen in vergelijking met 1990, dixit de klimaatwetenschap - is vijf meter hoog. En daar gaan we het aan het huidige tempo niet over geraken, zelfs niet bijna. Met andere woorden: uw engagement om ermee voor te zorgen dat de klimaatopwarming beneden de twee graden blijft, is een luchtkasteel.

Als minister zit u in een uitstekende positie om uit te stijgen boven de kreten die we nu al ettelijke jaren aanhoren: het is altijd de schuld van de anderen, of het is een individuele verantwoordelijkheid. U kunt een beleidskader scheppen waarin klimaatvriendelijk gedrag en dito burgerinitiatieven ruimte en ja, zelfs prioriteit krijgen. Waarom schept u dat kader niet? Waarom verstopt u zich achter een procentje hier en een procentje daar? Achter de inmiddels belachelijke dooddoener “ja maar, ik neem soms wel de trein hoor”? Een minister onwaardig.

Overigens, Klimaatzaak wegzetten als een initiatief van klimaat-BV’s die even handjeklap doen voor de camera’s is kort door de bocht. Vraag aan de gemiddelde Vlaming wie Serge Degheldere of Ignace Schops zijn en de kans is groot dat hij het antwoord schuldig moet blijven. U weet dat uiteraard ook. Het zijn namelijk geen BV’s, maar klimaatexperts. Het feit dat zij dit initiatief inhoudelijk dragen is niet bepaald een positieve indicator voor de verwezenlijkingen waar u zo graag mee uitpakt. Ze dreigen u zelfs voor de rechter te slepen. Zover is het gekomen.

Waarom gaat u niet met hen aan tafel in plaats van hen publiek – voor de camera’s dus - te vragen “ook schuldig te pleiten”? Schuldig aan wat? Aan het feit dat ze “inconvenient truths” verkondigen. Staat u mij toe het schaamteloos te vinden dat u net hen met deze beladen term probeert te treffen.

Ook Greenpeace is niet onder de indruk van uw beleid. Non-beleid. De vraag of de klimaatverandering ons zal treffen is door de wetenschap naar het archief verwezen. De vraag is al een hele tijd hoe hard ze ons zal treffen. Ziet u de urgentie? Indien niet, zou u dan even naar mensen met verstand van zaken willen luisteren? Het hoeft Greenpeace niet te zijn hoor, wij hebben een beetje de schijn tegen misschien. Gewoon iémand die het aan uw verstand brengt.

Alvast bedankt,

Dave Van Meel