Wie dacht dat minister Marghem na het tumultueus debat in de Kamer de laatste weken niet meer kon verbazen met haar ‘atypische’ interpretatie van wettelijke voorschriften, zat ernaast. Plagiëren van externe juridische adviezen, liegen tegen het parlement en de openbaarheid van bestuur saboteren, Marghem lijkt alles uit de kast te halen om Doel 1 en 2 koste wat kost in leven te houden. Men kan zich afvragen wiens belangen gediend worden…

Tijdens de bespreking van haar wetsvoorstel over de levensduurverlenging van Doel 1 en 2 werd al duidelijk dat minister Marghem heel ver wil gaan om een (internationaal en Europees verplicht) milieueffectenrapport te vermijden en zo de bevolking het recht op participatie te ontzeggen. Centraal in de debatten stond een juridisch advies van “haar administratie” dat volledig steunt op het omstreden argument van de bevoorradingszekerheid.

Vandaag bleek dat dit advies een met de hand (!) geschreven plagiaat is van een externe advocatennota, waaruit gemakshalve de kritische delen – die een substantieel deel van de nota vormden – werden weggelaten. Tegelijk weigert de minister het contract met Electrabel over de levensduurverlenging van Tihange 1 over te maken aan de federale commissies bevoegd met transparantie en openbaarheid van bestuur.

Als de levensduurverlenging van verouderde kernreactoren enkel dankzij dit soort praktijken kan worden doorgedrukt, moeten we ons toch afvragen of kernenergie nog wel een plaats heeft in een moderne democratische samenleving. Bovendien, als de juridische argumentatie van de minister op leugens en halve waarheden is gebaseerd, wat houdt ze dan nog meer verborgen? Bijvoorbeeld over de veiligheidsaspecten?

Minister Marghem werd eerder vandaag teruggefloten door de meerderheid en heeft intussen de volledige externe nota over Doel 1 en 2 overhandigd aan het parlement. Het is echter duidelijk dat dit niet meer kan volstaan en dat er schoon schip moet worden gemaakt, willen de meerderheidspartijen nog enige geloofwaardigheid in dit dossier behouden.

Het wordt tijd dat de wet gerespecteerd wordt, ook door de minister. Greenpeace eist dat alle documenten met betrekking tot de afspraken met Electrabel over Tihange 1 overgemaakt worden aan de Federale Beroepscommissie. Daarnaast moet er dringend gekeken worden naar niet-nucleaire oplossingen voor het potentiële bevoorradingsprobleem, zoals de prioritaire versterking van de interconnectie met Nederland. Elke mogelijke verlenging van een kernreactor moet worden voorafgegaan door een milieueffectenrapport en publieke consultatie, en wij zullen er blijven op toezien dat dit grondig gebeurt.