Nieuwsartikel - 19 oktober, 2010
De Nationale Instelling voor Radioactief Afval en Verrijkte Splijtstoffen (NIRAS) stelt voor om het nucleaire afval uit de Belgische kerncentrales onomkeerbaar in de Kempense kleilagen te stoppen. Greenpeace eist dat deze plannen worden opgeborgen en voert deze week actie in een aantal Kempense gemeenten die “in aanmerking” komen.
Kaartje met de 22 gemeenten die volgens het NIRAS in aanmerking komen voor diepberging van hoogradioactief kernafval.
Maar liefst 22 Kempense gemeenten lopen het gevaar dat er op hun grondgebied een bergingssite voor hoogradioactief kernafval komt. In een aantal van deze gemeenten is Greenpeace nog tot 23 oktober aanwezig op lokale markten om mensen bewust te maken van de risico's van ondergrondse stockage.
Kernuitstap moét
Wij blijven erbij dat een geleidelijke kernuitstap en dus het uitsluiten van kernafval perfect mogelijk is. De sleutel voor een evolutie naar een efficiëntere energieproductie ligt bij de combinatie van schone en hernieuwbare energie zoals windturbines, zonne-energie en hoogrendements-WKK's (warmtekrachtkoppelingen). In België heeft de CREG, de Comissie voor de Regulering van de Elektriciteit en het Gas, al berekend dat er voldoende projecten zijn om de door de wet vooropgestelde kalender van de kernuitstap te respecteren
Wat stelt Greenpeace voor?
Welke oplossing voor de berging van kernafval uiteindelijk ook gekozen wordt, het zal steeds een keuze voor de “minst slechte” optie zijn. In die omstandigheid is het onaanvaardbaar om nog langer met kernenergie verder te gaan. Hernieuwbare energie produceert geen radioactief afval en verplicht ons niet tot enorme risico’s op langere termijn.
Greenpeace in actie op de markt van Geel.
Wat kan jij doen?
Download de affiche die je aan jouw raam kan hangen om duidelijk te maken dat je niet wil dat de Kempen een nucleair stort worden.
Wat is het probleem met kernafval?
- De straling van radioactief afval verandert de materie waarin ze doordringt. In onze cellen bijvoorbeeld kunnen die mutaties kanker en andere aandoeningen veroorzaken.
- Elke dosis, hoe klein ook, verhoogt de kans op dit soort aandoeningen. De Internationale Commissie voor Stralingsbescherming benadrukt dat er geen veilige stralingsdosis bestaat.
- Kernafval is niet alleen extreem radiotoxisch, het blijft ook letterlijk eeuwig gevaarlijk. Het inademen van een minuscuul deeltje plutonium van amper 7 microgram leidt gegarandeerd tot longkanker, terwijl de stof minstens 244.000 jaar gevaarlijk blijft stralen.
- Nergens ter wereld bestaat een technologie om het hoogradioactief afval gedurende honderdduizenden jaren volledig van de leefomgeving af te schermen.
Waarom niet in de Kempense klei dumpen?
- Het bergingsconcept van NIRAS biedt geen enkele garantie dat de radioactieve stoffen nooit in het drinkwater of aan de oppervlakte belanden.
- Er is geen controle mogelijk, noch kan het afval gerecupereerd worden als er nieuwe beheerstechnologieën bestaan.
- Een duurzaam beleid impliceert dat we de toekomstige generaties niet mogen opzadelen met de beperktheid van onze huidige kennis en inzicht.
- Daarom is de minst slechte optie momenteel om het hoogradioactief en eeuwig stralend afval bovengronds beveiligd op te slaan, zodat permanente controle en inspectie mogelijk blijven en het afval steeds bereikbaar is om er betere beheersmethodes op toe te passen.