Een laatste reddingsboei voor de diepe zeeën?

Nieuwsartikel - 9 november, 2004
Het leven in de diepe zeeën wordt vernietigd door de industriële sleepnetvisserij, één van de meest vernielende visraktijken in de wereld. Hoewel de wetenschappelijk wereld een stop heeft gevraagd op deze praktijken, blokkeren de lidstaten van de Europese Unie een initiatief om binnen de Verenigde Naties de diepe zeeën te beschermen.

Greenpeace activisten springen op het sleepnet van een industriële EU diepzeevissersboot om te protesteren tegen de vernietiging van de diepe zeeën.

Sleepnetten ter grootte van een voetbalveld, verzwaard met stalen rollen, worden over de bodem van de diepe zeeën geschraapt. Op die manier verpletteren en vernietigen ze alles wat ze op hun weg tegenkomen, inclusief oeroude koraalbossen en totnogtoe onbekende dier- en plantensoorten. Niemand weet hoelang het zal duren eer deze kwetsbare ecosystemen zich kunnen herstellen, en of dat überhaupt wel mogelijk is.

Sleepnetten brengen ook tonnen bijvangst - zeeleven dat niet gewenst en niet verkoopbaar is - aan boord, wat dan achteraf dood of stervend opnieuw in zee wordt geworpen. Slechts elf landen zijn betrokken bij de industriële diepzeevisserij en de Europese Unie alleen is goed voor 60% van de vangst.

Meer dan 1.000 wetenschappers uit 60 landen hebben een publieke verklaring ondertekend waarin ze oproepen een moratorium in te stellen op de sleepnetvisserij in internationale wateren. Greenpeace en een brede coalitie van leefmilieuorganisaties hebben geijverd voor de aanvaarding van een resolutie rond een dergelijk moratorium binnen de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

Jammer beschermen de resoluties die in de Algemene Vergadering zijn aangenomen de buitengewone biodiversiteit van de diepzee niet. Door dergelijke houding stevenen we wellicht af op een wetenschappelijke en ecologische ramp in de diepe zeeën.

Bekijk de mini-documentaire "Trawling the Deep" (Engels gesproken)

 

Onderwerpen