Tinne op weg naar het Global Rescue Station
Het Global Rescue Station is een observatieplatform dat Greenpeace en The Wilderness Society bouwden in een boom op zo'n 65 m hoogte. De activisten protesteren op deze manier tegen de industriële houtkap in deze Tasmaanse oerbossen.
25 februari
Hoe gaat het met jullie? Met mij alles goed, ik zit nog steeds in de boom. Ik ben aan het leren gitaar te spelen. Vandaag is het me gelukt om een liedje van mijn favoriete band, The Levellers, te spelen. Maar er zijn natuurlijk veel serieuzere dingen om mee bezig te zijn. De VN-conferentie over Biologische Diversititeit (CBD) is net afgelopen in Maleisië. Een delegatie van Greenpeace drong daar aan op een wereldwijd netwerk voor beschermde gebieden. 180 landen keurden een actieplan goed om dit netwerk tegen 2010 op te richten voor de beschermde gebieden op land, en tegen 2012 voor de beschermde gebieden in zee. De nationale regeringen moeten het dus echt serieus nemen en het nodige geld ervoor opzij zetten.
Op 13 maart is er een woud-betoging in Hobart (om 11u30 op de Parliament Lawns). We gaan daar protesteren tegen het kappen van oerbossen in Tasmanië. Iedereen is van harte welkom!
14 februari
Ik ben nu al vijf weken op het Global Rescue Station. Het is alweer een tijdje geleden dat ik aan mijn dagboek werkte, dus hierbij het laatste nieuws! Vandaag was Liz Rodway van het Australische radiostation ABC bij ons op het platform. We hijsten haar naar boven met ons takelsysteem en ze haalde meteen haar recorder en microfoon tevoorschijn. Mijn eerste Australische interview, best spannend. Ze vroeg hoe het was om op het platform te kamperen, waarom we hier waren … Na het interview abseilde Liz zelf naar beneden en we konden duidelijk horen dat ze het heel leuk vond.
Het is niet altijd makkelijk om jezelf goed uit te drukken in interviews. Je krijgt de kans om in een paar minuten een boodschap naar de rest van de wereld te sturen, en dan wil je natuurlijk dat het zo goed mogelijk over komt. Als zelfs maar één persoon zich aangesproken zou voelen door wat ik zei in dat interview, en zelf actie zou beginnen te ondernemen tegen het kappen van oeroude bomen, dan zou ik geweldig gelukkig zijn! IEDEREEN kan er iets aan doen!
De laatste dagen zijn er een paar bezoekers langskomen, onder andere Stevo uit Duitsland. Hij zei me dat zijn bezoek aan de Styx-vallei zijn leven had veranderd, nu zag hij pas hoe belangrijk het beschermen van oerbossen was. Heel veel mensen groeien nu op in steden. Ze vergeten dat er nog oerbossen zijn, met bomen die niet mooi in rijen groeien en niet allemaal even lang zijn. In een oerbos vind je geen twee bomen die er net hetzelfde uitzien, het is een wildernis met oude en jonge bomen door elkaar en heel veel verschillende vormen van stammen en takken. We moeten die oerbossen beschermen!
2 februari
Het weer is echt fantastisch vandaag. Onze drie Tasmaanse bezoekers zijn van de zon aan het genieten op het platform.
Iemand vroeg me of ik vogels observeer hier in de boom. Ik zie hier inderdaad wel veel vogels: witte en zwarte kaketoes, en veel andere soorten waarvan ik de naam niet ken. Elke keer als ik een vogel zie, probeer ik me heel stilletjes om te draaien om de verrekijker te nemen die hier op het platform hangt. Maar als ik me dan weer omdraai, is de vogel ribbedebie. Ik denk dat ze verstoppertje spelen met mij.
28 januari
De meeste bezoekers vragen steeds hoe het weer hierboven in de boom is. Ik vertel altijd hoe veranderlijk het weer is in Tasmanië en hoe bang ik in het begin was toen de boom begon te wiebelen. Maar over het weer klagen doe ik nooit. In België werkte ik op een kantoor. Ik keek vaak naar buiten en zag van achter het glas hoe de seizoenen veranderden. Ik vond het toen echt spijtig dat ik dat binnen in het gebouw niet kon meemaken. Binnen kan je de wind niet door je haren voelen waaien en de koude regendruppels in je nek voelen vallen… brrr. Nu prijs ik mezelf gelukkig dat ik het het weer kan zien en voelen veranderen.
15 januari
Na mijn eerste drie weken hier op het Global Rescue Platform wil ik toch enkele ervaringen delen met jullie. De eerste keer op het platform werd ik echt overweldigd door het prachtige uitzicht op de hele vallei en daarin de kronkelende Styx-rivier. Tegelijkertijd werd ik droevig bij de gedacht aan de dag van mijn aankomst in Tasmanië; onderweg naar het Global Rescue Station zag ik al niet minder dan negen vrachtwagens met boomstammen voorbijrijden. Pas toen besefte ik goed aan wat voor een snelheid het kappen hier gebeurt. Ik hoop echt dat we dit kunnen stoppen. Momenteel is het erg druk op het Global Rescue Station. Enkele dagen geleden kwam Jimmy Barnes op bezoek, in Australie is hij een bekende zanger, en vandaag Ian Cohan. Hij is een New South Wales parlementslid voor de groenen. Beiden waren onder de indruk toen zij boven op het platform aankwamen na een zware klim. In Australie krijgen de Tasmaanse bossen verschillende keren per week media-aandacht, ook dankzij onze bezoekers. We kregen zelfs bezoek van een Belg hier in het verre Tasmanië ! Hij is een wereldreiziger die na zijn verblijf in Tasmanie verder zal reizen naar Nieuw Zeeland en Chili. Het was leuk om even terug Nederlands te spreken!
Als je live het nieuws vanuit Styx wil volgen, surf dan naar de (Engelstalige) weblog van de actievoerders/sters in Tasmanië op
Weblog Styx - Tasmanië