De strijd tegen de ontbossing in Congo is tegelijk een strijd tegen de klimaatverandering. De bossen in Congo zijn de vierde grootste koolstofvoorraad van dit type in de wereld. Verschillende economische sectoren, waaronder de houtkapindustrie, hebben hun begerig oog laten vallen op deze bossen. Ook zijn er grote plannen voor de expansie van de industriële landbouw. Op die manier dreigt 40 % van het Congolese woud te verdwijnen tegen 2050, waarbij miljarden ton CO2 zullen vrijkomen.[2]
"Helaas is het stopzetten van de plundering van de Congolese bossen niet langer prioritair voor de Belgische bilaterale samenwerking met Congo", zegt An Lambrechts van de bossencampagne van Greenpeace. "De Belgische inspanningen in Congo moeten zich specifiek toespitsen op de bescherming van het woud. Deze doelstelling valt nu onder het algemeen aandachtspunt milieu, dat nergens een concrete invulling krijgt."
Daarom richtte Greenpeace zich op 27 juni tot de voorzitters van de Belgische partijen, met de vraag om zich te engageren om opnieuw een coherenter beleid te voeren dat in de eerste plaats oog heeft voor de belangen van de Congolese bevolking.
"Het Belgisch beleid moet vooral alternatieve ontwikkelingsmodellen aanreiken voor de lokale gemeenschappen, die nu vaak tussen hamer en aambeeld zitten en geen andere keuze hebben dan te nemen of te laten wat de houtkapindustrie hen biedt. En dat is helaas bitter weinig", verklaart Lambrechts.
Het bestaande moratorium op nieuwe houtkap moet versterkt en uitgebreid worden naar andere activiteiten zoals de industriële landbouw of de mijnbouw om Congo's intacte bossen te behouden. België kan de Congolese autoriteiten aanzetten hierop een antwoord te formuleren.[3]
"Het is erop of eronder als we een rampzalig Indonesië-scenario willen afwenden . Daar zijn bijna alle natuurlijke bossen omgezet in palmolieplantages. Dat gaat niet alleen ten koste van de biodiversiteit. Ook het klimaat lijdt hieronder, want ontbossing gaat gepaard met een aanzienlijke CO2-uitstoot."
Greenpeace heeft de democratische partijen gepolst over deze uitdagingen, en bekwam van de meeste een engagement. CD&V, MR en PS waren het meest terughoudend over de aard van de steun die België moet verlenen aan de DR Congo voor de bescherming van de bossen. Na het overhandigen van de petitie konden alle politieke formaties hun standpunt toelichten tijdens een rondetafelgesprek.
Zowel in België als op het terrein in Congo volgt Greenpeace van nabij de ontwikkelingen in dit dossier.
Voetnoten:
[1] Waren aanwezig bij de overhandiging van de petitie en de daaropvolgende rondetafel: Hilde Vautmans voor Open VLD, Peter Luykx voor N-VA, Dirk Van der Maelen voor sp.a, en Wouter Van Besien voor Groen!, net als Sarah Turine voor Ecolo, Georges Dallemagne voor cdH, Philippe Mahoux voor PS.
[2] Het beboste oppervlak van de DR Congo bedraagt meer dan 172 miljoen hectare, dat is het grootste massieve woud in het Congobekken, dat op zijn beurt het tweede grootste tropische woud ter wereld is (na het Amazonewoud).
Zie ook het Greenpeacerapport: "Les forêts africaines : clés de l’équilibre du climat mondial", p.3
[...] On estime que la déforestation en Afrique centrale va libérer au total entre 31,1 et 34,4 milliards de tonnes de CO 2 , soit environ l'équivalent de cinq ans d'émissions mondiales de CO2 13 dues au seul secteur des transports. [...]
[3] Er bestaan momenteel plannen voor de uitbreiding van zowel houtkap als industriële palmolieplantages in het kader van het Congolees nationaal actieplan rond bossen en klimaat. Zie hiervoor onder andere de meest recente versie van dit actieplan http://www.forestcarbonpartnership.org/fcp/sites/forestcarbonpartnership.org/files/Documents/PDF/Jul2010/R-PP_V3.1_Français_July2010.pdf