Persbericht - 16 december, 2013
Dinsdag 17 december is het zover. In het overlegcomité verdelen Premier Di Rupo, de minister-presidenten Peeters, Demotte en Vervoort de Europese klimaat- en energiedoelstellingen voor 2020 onder de federale en regionale beleidsniveaus. Een beslissing dat het klimaatbeleid van België voor zeven jaar zal betonneren. De vakbonden, de milieuorganisaties en de Noord-Zuidbeweging roepen het overlegcomité op om het politiek kluwen dat al meer dan vier jaar vastzit met een ambitieus en gecoördineerd akkoord door te hakken.
Meer dan vier jaar werden deze discussies tussen de verschillende overheden gegijzeld door onenigheid en gebrek aan urgentie. Dinsdag is de kans voor onze topministers om uit de klimaatkast te komen. Dé gelegenheid om België voor zeven jaar lang op de sporen te zetten naar een ambitieus, effectief en gecoördineerd klimaatbeleid.
‘Om dit te kunnen bereiken heeft België dringend nood aan een nationaal klimaatplan dat iedereen in staat stelt om dezelfde richting uit te gaan. Zo niet zal van een ambitieus, gecoördineerd en efficiënt klimaatbeleid nooit sprake zijn’, aldus de vakbonden, de milieuorganisaties en de Noord-Zuidbeweging. Anderzijds is het onaanvaardbaar dat het gebrek aan een coordineerd klimaatbeleid als excuus wordt ingeroepen om te weinig of zelfs geen actie te ondernemen.
Dinsdag zal duidelijk worden of een ambitieus en gecoördineerd klimaat- en energiebeleid op de agenda staat van de beleidsmakers. Of de premier, de minister-presidenten en de aanwezige ministers uit de klimaatkast zullen komen, is nog de vraag. Daarom willen de vakbonden, de milieuorganisaties en de Noord-Zuidbeweging de aandacht vestigen op een aantal openstaande vragen in het kader van deze beslissing:
- Bereid België zich voor op de noodzakelijke opstap naar 30% interne Europese CO2-reducties? En blijven de deelstaten bereid om meer inspanningen te leveren, naar analogie met de doelstellingen die sommigen hebben ingeschreven in hun regeringsverklaringen en/of klimaatplannen?
- Gaat België voor reducties in eigen land of wordt er massaal ‘schone’ lucht aangekocht op de internationale koolstofmarkten zonder enige vorm van eenduidige principiële afspraken?
- Gebruikt België de opbrengst van de verkoop van Europese koolstofrechten om te investeren in de energietransitie en klimaatbeleid, of worden deze nieuwe inkomsten als subsidies onder vervuilende bedrijven subsidies verdeeld?
- Maakt België eindelijk werk van een engagement voor internationale klimaatfinanciering of vertrekt ons land telkens met lege handen en schaamrood op de wangen naar de internationale klimaatonderhandelingen?
Klimaat en energie is meer en meer een bevoegdheid van de regio's. Dit neemt niet weg dat de federale regering een aantal belangrijke beleidsinstrumenten in handen heeft (milieufiscaliteit, netbeheer, de NMBS, productnormen,...). Het is daarom van cruciaal belang dat het politieke akkoord dinsdag de uitvoering van dit beleid optimaliseert.
‘Het overlegcomité van dinsdag is een test voor onze politieke leiders. Nemen ze de klimaatproblematiek ernstig of bewijzen ze louter lippendienst’, concluderen de vakbonden, de milieuorganisaties en de Noord-Zuidbeweging.