De commerciële walvisjacht is sinds 1986 verboden door een internationaal moratorium. Maar drie landen jagen nog altijd op walvissen: Noorwegen, IJsland en Japan.
Sommige soorten, zoals de blauwe vinvis, zijn zo goed als gedecimeerd. Ook vandaag nog worden de meeste met uitsterven bedreigd.
Japan en de walvisjacht
Japan vangt hoofdzakelijk dwergvinvissen in de Zuidelijke IJszee. Officieel gebeurt dat voor wetenschappelijke doeleinden en daardoor zou de jacht dus niet in strijd zijn met het internationale moratorium. Maar in werkelijkheid dient de jacht om de Japanse markt van walvisvlees te voorzien. Dat is dus een commercieel en geen wetenschappelijk doel.
Japan is tot alles bereid om de walvisjacht te kunnen voortzetten. Binnen de Internationale Walvisvaartcommissie (de instantie die op wereldvlak de walvisbestanden beheert) eist het land dat het internationale moratorium zou worden opgeheven. Japan koopt zelfs stemmen van bepaalde landen om de meerderheid binnen de Commissie te laten kantelen.
Overige bedreigingen
De jacht is niet de enige menselijke activiteit die de walvissen in gevaar brengt. De industriële visvangst verstoort hun voedselketen en de dieren raken verstrikt in de visnetten. De chemische vervuiling veroorzaakt kanker en voortplantingsproblemen. Het geluid (vooral sonar) verstoort hun oriëntatievermogen en veroordeelt hen tot de dood.
Ook de klimaatverandering als gevolg van onze activiteiten vormt een bedreiging voor de walvissen. Het ozon dat de zeezoogdieren nodig hebben, wordt schaars en de mariene ecosystemen die hun voedsel leveren, raken uit evenwicht.
Definitieve stopzetting
Greenpeace wil dat er een volledige en definitieve stopzetting komt van de industriële walvisjacht. Er is helemaal niets wat deze praktijk nog wetenschappelijk of economisch kan verantwoorden. Er is geen enkele reden om walvissen te doden voor wetenschappelijke onderzoeksprogramma’s en de consumptie van walvisvlees, vooral in Japan, is uitzonderlijk beperkt. Om de walvissen te beschermen, zou onder andere een hervorming van de Internationale Walvisvaartcommissie nodig zijn. Die zou uiteindelijk moeten uitgroeien tot een commissie die moet instaan voor de bescherming van die schitterende zeezoogdieren.