Όχι, δεν είναι ωραία στην ψειρού. Αν σας είπαν το αντίθετο, απλώς σας είπαν ψέματα. Εκτός εάν βρίσκεσαι εκεί για πραγματικά καλό λόγο, επειδή για παράδειγμα προσπάθησες να προστατεύσεις το κοινό καλό εμποδίζοντας μία καταστροφική δραστηριότητα η οποία είναι… νόμιμη. Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό. Και αυτό το ξέρουμε πολύ καλά πλέον στις μέρες μας.
Από την Παρασκευή , 30 φίλοι, μέλη του πληρώματος του Arctic Sunrise παραμένουν έγκλειστοι σε κρύα κελιά σε φυλακές του Μουρμάνσκ. Η αμαρτία τους ήταν ότι πραγματοποίησαν ειρηνική, μη βίαιη διαμαρτυρία κατά των εξορύξεων πετρελαίου στην Αρκτική, στην πλατφόρμα της εταιρείας Gazprom.
Γιατί αυτή είναι πραγματική και μεγάλη απειλή για ολόκληρο τον πλανήτη: Οι πετρελαϊκοί κολοσσοί όπως οι Gazprom, Shell, Exxon που εκμεταλλευόμενοι το λιώσιμο των αρκτικών πάγων (αποτέλεσμα των κλιματικών αλλαγών που προκαλούνται – με τη σειρά τους - από τη χρήση ορυκτών καυσίμων), θέλουν να προχωρήσουν στην εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου από τον πυθμένα της Αρκτικής προκαλώντας επιδείνωση των κλιματικών αλλαγών.
Ζούμε σε περίεργες εποχές. Από τη μία πλευρά τα Ηνωμένα Έθνη με την πιο πρόσφατη επιστημονική τους έκθεση, ουσιαστικά, ωθούν την κοινωνία να αναλάβει δράση για την προστασία του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές. Από την άλλη, στο Μουρμάνσκ, 30 ακτιβιστές βρίσκονται στη φυλακή (προσωρινή κράτηση 2 μηνών!) και πιθανότατα αντιμέτωποι με κατηγορία για πειρατεία επειδη έκαναν αυτό ακριβώς που ζητάει η επιστήμη!
Περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζητούν την προστασία της Αρκτικής. Περισσότερες από 600.000 πολίτες έχουν ήδη στείλει μηνύματα διαμαρτυρίας για τη φυλάκιση των ειρηνικών ακτιβιστών και απαιτούν την άμεση απελευθέρωσή τους. Και δεν θα σταματήσουμε. Όχι μόνο γιατί έχουμε δίκιο ή γιατί η προστασία της Αρκτικής είναι πολύ σημαντικότερη από τα βραχυπρόθεσμα κέρδη πετρελαϊκών κολοσσών. Γιατί νιώθω και να το χρωστάμε στον Πήτερ, τον Πολ, τον Αλεξάντερ, στον Φράνκι, τον Κρίστιαν, τον Ίαν, την Αλεξάνδρα και σε αρκετούς ακόμα με τους οποίους βρεθήκαμε πάνω σε πλοία μας, προσπαθήσαμε να σταματήσουμε την καταστροφή της θαλάσσιας ζωής, περάσαμε ώρες ετοιμάζοντας δράσεις, σχεδιάσαμε μαζί ένα διαφορετικό αύριο και προσπαθήσαμε να το κάνουμε πραγματικότητα. Και συνεχίζουμε να το προσπαθούμε.
Όσο οι κυβερνήσεις αρνούνται να κάνουν το προφανές, τόσο πολίτες θα αναλαμβάνουμε δράση. Η καταστολή δεν είναι παρά η προσπάθεια του «κτήνους που ξεψυχά» να δείξει τα δόντια του και τη δύναμή του. Δεν φέρνει άλλο αποτέλεσμα πέρα από τη σωματική ταλαιπωρία ειρηνικών ακτιβιστών. Και μας πεισμώνει.
Η θέση αυτών των 30 ακτιβιστών είναι έξω. Τους χρειάζεται η Αρκτική, τους χρειάζεται ο πλανήτης, τους χρειαζόμαστε όλοι μας.
