ด.ญ .สุวิมล แดงเนียม และครอบครัวทำอาชีพประมงน้ำจืดอยุ่ที่คลองสำโรง ในเช้าแต่ละวันพ่อของน้องสุวิมล จะออกไปยกยอหาปลา แล้วเอามาให้แม่ตากปลา เพื่อให้น้องสุวิมลไปช่วยขาย วันไหนที่ไปโรงเรียน น้องก็จะเอาใส่กะละมังไว้ให้ให้แม่ แล้วก็ไปโรงเรียน สมัยก่อนนั้นน้ำจะใสลงเล่นได้ ...นางวารี ปีเจริญอาศัยอยูที่ริมคลองนี้มานานตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวดของเธอ หลังจากย่าขายที่ให้โรงงาน ข้างบ้านจึงเป็นโรงงานย้อมผ้า ปล่อยน้ำ สีเขียว สีเหลือง สีดำ สีเแดง และควันพิษก็เข้าบ้านจนเหม็นไปหมด...