Parlamento, (diğer şeylerin yanı sıra) Kuzey Kutbu çevresindeki açık sularda bir koruma bölgesi oluşturulması çağrısında bulundu.
Kampanyamız için çok büyük bir adım! Finlandiya’nın Kuzey Kutbu’nda bir koruma bölgesi oluşturulması fikrini desteklemesinden sonra, gezegenimiz üzerindeki en geniş ve en bâkir bölgelerden birinin kesin olarak korunmasını öngören uluslararası bir hareketin ikinci göstergesi bu: Evrensel ortak varlıkların 2,8 milyon kilometrekare’lik alanı söz konusu. Balık rezervlerini, Kutup canlılarını ve soğuk su türlerinin büyük bir kısmını korumaya alacak olan bu alan, var olan en büyük koruma alanı olacak.
Kuzey Buzdenizi hâlâ dünyanın en korumasız bölgesi. Korumacılıklarıyla bilinen ülkelerin kendi arka bahçelerindeki bu önemli bölgeyi korumada bu kadar başarısız olmaları çok şaşırtıcı.
Parlamento, Kuzey Kutbu’nun uluslararası sularındaki balık avcılığı faaliyetlerine de tedbirler getiriyor. Bu tedbirler, sulara hakim olan beş ülke tarafından henüz iki hafta önce reddedilmişti. Bu ülkeler avlanmayı sınırlandıracak bir anlaşmaya varamadıkları gibi, diğer ülkelerin de var olmayan kurallara uymalarını beklediler. Devasa endüstriyel trol tekneleri etrafımızı sarmadan daha büyük adımların atılması gerektiği çok açık, yine de bu da bir ilerlemedir.
Ufukta bazı kara bulutlar da yok değil. Yasa tasarısı, aslında tüm çıplaklığıyla ortada olan fakat Kuzey Kutbu Konseyi veya kıyı ülkeleri tarafından tamamen göz ardı edilen bir konuyu da masaya yatırıyor: Gemilerin ve petrol tankerlerinin sebep olduğu kirliliği önleyici bir anlaşma. İhtiyari, endüstri dostu “iş kuralları” ile bu kadar uzun süre istedikleri gibi davranabilmiş olmaları çok şaşırtıcı.
Yasa tasarısı, Kuzey Kutbu’nda enerji faaliyetlerine yönelik “tedbirli bir yaklaşım” sergilenmesini öngörüyor. Bize göre bunun tek bir anlamı olabilir, o da sondaj faaliyetlerine kesin olarak son verilmesi. Bu narin ve savunmasız ekosistem gerçekten korunma altına alınacaksa, o zaman petrol platformlarının ve devasa sondaj gemilerinin bu bölgenin yanına bile yaklaşamaması gerekiyor.
Bu işin burada bitmediği bariz. AB dış işleri bakanlarının yapacak çok işi var. Avrupa Parlamentosu, 2012 yılında Avrupa Komisyonu ve AB Dış Eylem Servisi tarafından sunulan politika önerisinin bakanlar tarafından yanıt bulamadığını belirtmekte haklı. AB dış işleri bakanları aslında 2009 yılından beri Kuzey Kutbu’na ilişkin pek bir şey yapmadı. Bakanlar ve AB yüksek temsilcisi Catherine Ashton’un çok geç olmadan Kuzey Kutbu’na ilişkin uluslararası münazarada yer alması gerekiyor.
Yasa tasarısının Avrupa içinde ve ötesinde nasıl bir etki yaratacağını göreceğiz. Bu ülkelerin artık bariz olan şeyleri görmeye başlamaları, kimsenin egemenliklerini tehdit etmediğini, yalnızca yaklaşımlarının değişmesi gerektiğini anlamaları gerekiyor. Kuzey Buzdenizi, eşi benzeri olmayan, verimli ve güzel bir bölge. Öyle de kalması gerekiyor.