In discussies over klimaatactie is het een vaak gehoord argument. “Zolang de Chinezen geen actie ondernemen, maakt wat wij hier doen weinig uit”. Een slecht excuus als je het mij vraagt, dat bovendien niet langer opgaat.

Ja, China is het voorbije decennium de grootste CO2-uitstoter geworden. En iets meer dan de helft van de toename aan wereldwijde CO2-uitstoot in de voorbije tien jaar is te wijten aan de steenkoolconsumptie in het land. Maar in 2014 zagen we wel een historische kentering. Voor het eerst daalde de productie van steenkool, met 2,1 % ten opzichte van het jaar voordien.



Economische groei

Deze snelle ommekeer komt als een verrassing. Waarnemers hadden voorspeld dat het Chinese steenkoolverbruik nog jaren in de lift zou zitten. De klimaatdeal tussen de VS en China van vorig jaar vertrok bijvoorbeeld vanuit de veronderstelling dat de Chinese steenkoolconsumptie nog minstens een decennium lang zou groeien.

Belangrijk is dat de daling van vorig jaar gepaard ging met een verdere groei van de Chinese economie van 7,4%. Dit bewijst dat het mogelijk is om energieconsumptie (en de daaraan gelinkte CO2-uitstoot) los te koppelen van economische ontwikkeling. Daarnaast investeerden de Chinezen de voorbije jaren stevig in de uitbouw van hernieuwbare energie. Het land is intussen de grootste investeerder in groene technologie ter wereld.

Uitstoot stagneert

De kentering in China droeg bij aan nog meer historisch nieuws. Voor het eerst in 40 jaar is de wereldwijde CO2-uitstoot vorig jaar niet toegenomen, zonder dat daar een economische crisis voor nodig was. Het gaat om een fragiele momentopname, en allicht zal de uitstoot nog opnieuw toenemen. Maar het is hoopgevend nieuws in het jaar van de belangrijke klimaatconferentie in Parijs, omdat het toont dat de omslag naar een klimaatvriendelijke samenleving is ingezet.

Als Greenpeace verwachten wij van de Chinese overheid dat ze haar ambities nu opschroeft. Het land kan zich in de internationale onderhandelingen niet langer als underdog verschuilen achter de rug van een grote groep ontwikkelingslanden. Het is geen optie om de Chinese uitstoot pas in 2030 te laten pieken. Dat is veel te laat in het licht van het klimaatprobleem, en ligt ook niet meer in lijn met de tendens op het terrein in de voorbije twee jaar.

Klimaatakkoord

Met de hernieuwbare wind in de zeilen moet China nu concrete en ambitieuze reductiedoelstellingen vooropstellen. En wie weet welk klimaatakkoord er dan in december in Parijs uit de bus kan komen…