Vorige week in Bonn kwamen de internationale klimaatonderhandelingen weer op gang. Het was de eerste keer dat landen samenkwamen nadat ze eind vorig jaar in Parijs een historisch internationaal klimaatakkoord afsloten. Nu begint het echte werk om de opwarming van onze aarde te beperken tot 1,5°C. Greenpeace was er opnieuw bij.

Klimaatakkoord van Parijs dit jaar nog van kracht

Na een intense opbouw naar het Parijs-akkoord, pikten klimaatdiplomaten in Bonn terug de draad op. ‘Parijs’ betekende een enorme stap voorwaarts voor het klimaat. De boodschap is glashelder: het tijdperk van fossiele brandstoffen nadert zijn einde. 195 landen schaarden zich eind december achter deze boodschap en op de officiële ondertekening vorige maand in New York werden alvast 175 handtekeningen onder het akkoord geplaatst – meteen goed voor een record.

Hiermee staan we op slechts één stap van de inwerkingtreding: minstens 55 landen, samen verantwoordelijk voor minstens 55% van de globale CO2-uitstoot, moeten het akkoord inschrijven in hun nationale wetgeving. 17 (vooral zeer kwetsbare) landen hebben dat al gedaan en vele andere landen, waaronder grote uitstoters als de VS en China, willen nog dit jaar ratificeren. Met wat geluk wordt het klimaatakkoord dus misschien nog in 2016 van kracht.

Een nieuwe wind voor het klimaat

In Bonn werd alvast begonnen met de verdere uitwerking van het akkoord. Van de gespannen sfeer van de voorbije jaren is sinds Parijs nog maar weinig te merken. Er zijn nog steeds conflicten tussen Noord en Zuid, maar beide kanten hebben meer dan ooit de wil om die te overstijgen en vooruitgang te boeken. De vraag is niet langer óf we internationale klimaatactie nodig hebben, maar hoe snel landen dat gaan realiseren. Er waait een nieuwe wind door de onderhandelingen, dat is duidelijk.

Een voorbeeld hiervan zijn de debatten over hernieuwbare energie. 90 landen in ontwikkeling willen al op de klimaattop in Marrakesh eind dit jaar concrete acties om de groei van hernieuwbare energie te stimuleren, en ook de belangrijke rol van investeerders hierbij kwam uitdrukkelijk aan bod. Ook het IPCC, het klimaatpanel van de Verenigde Naties kondigde aan rekening te houden met de nieuwe doelstelling van maximaal 1,5°C opwarming. Benieuwd welke aanbevelingen dat zal opleveren!

Marrakesh: bevestiging voor hernieuwbare energie

De wereld staat namelijk voor een enorme uitdaging. In Parijs werd een sexy doelstelling vastgelegd – “1 point 5 to stay alive!” – maar die moet nu vertaald worden naar de realiteit. We hebben strenge regels en een eerlijke controle nodig. Maar bovenal moet het gapende gat worden gedicht tussen deze globale doelstelling van 1,5°C en de nationale klimaatplannen die ons naar 3°C leiden. Voor een reeks kwetsbare landen zou dit laatste scenario letterlijk het einde betekenen.

Er zit dus niets anders op dan die klimaatplannen een pak ambitieuzer te maken. Als belangrijke stap hiervoor wordt in 2018 een global stock take gepland, waarop landen moeten evalueren of hun inspanningen voldoende ambitieus zijn. 2018 wordt met andere woorden de lakmoesproef om te zien of landen het wel echt menen met het klimaat. Maar we moeten nu al de nodige beslissingen nemen: geen nieuwe steenkoolmijnen meer en geen nieuwe olie-of gasboringen. Het antwoord op de vraag of we tegen 2050 op 100% hernieuwbare energie kunnen draaien, wordt vandaag al bepaald.

De goede cijfers die hernieuwbare energie de afgelopen weken kon voorleggen bewijzen in ieder geval dat het kan. Het is nu aan het Marokkaanse voorzitterschap van de volgende klimaattop in Marrakesh om de rol van hernieuwbare energie nog te versterken. Dit zal een onmiddellijke impact hebben op de mondiale CO2-uitstoot, de duurzame ontwikkeling van energiearme regio’s vergemakkelijken en ons op weg zetten naar 100% hernieuwbare energie. De tekenen die we de voorbije weken in Bonn opvingen, zijn alvast veelbelovend.

Lees hier hoe Greenpeace Brussel actie voert voor klimaatvriendelijk openbaar vervoer