Vorige week ontving het personeel van Greenpeace Duitsland een brief van Shell, of beter van de juridische dienst van Shell, die er erg belangrijk uitzag. De volgende 24 uur kwam dezelfde brief ook toe in andere Greenpeacekantoren, hier in België maar onder andere ook in Mexico, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Hongarije, Japan, Polen, Griekenland, Tsjechië, Canada en zelfs bij de wetenschappelijke afdeling van Greenpeace.
Er moest Shell duidelijk iets van het hart. De boodschap van de oliereus was de volgende: Ik weet waar jullie wonen en ik heb gezien waar jullie slapen. Ik zweer dat jullie moeders zullen huilen wanneer ze zien wat ik met jullie heb gedaan.
Oké, ik heb het wat geparafraseerd. Maar het klopt wel dat Shell wil duidelijk maken dat elk Greenpeacekantoor ter wereld: a) op de hoogte is van het rechterlijke bevel dat Shell tegen Greenpeace USA liet uitvaardigen en b) begrijpt dat wanneer een kantoor het ook maar in zijn hoofd haalt om naar Alaska te gaan en er vreedzaam te protesteren in de buurt van zijn boorschepen, Shell alle juridische kanonnen zal bovenhalen om ze rechtstreeks op ons te richten.
Eigenlijk hadden ze zich de moeite kunnen besparen. Alle Greenpeacekantoren zijn perfect op de hoogte van het bevel dat Shell tegen Greenpeace USA heeft uitgevaardigd. Vooral omdat het bevel van Shell in onze lange geschiedenis van impopulariteit bij vervuilende bedrijven, zich onderscheidt als een van de meest draconische en verstrekkende maatregelen die ooit tegen een Greenpeacekantoor werden genomen.
Het bevel verbiedt Greenpeace USA om vreedzaam te protesteren, zowel juridisch als op een andere manier, in de buurt van de boorschepen van Shell in de VS. Waarom? Wel, volgens de brief van de oliemaatschappij wil Shell niet dat de protesten “het recht, de belangen en de investeringen van Shell om naar olie en gas te boren in de VS” in gevaar brengen.
Interessant genoeg beweert Shell ook dat het bezorgd is om “het mogelijk gevaar dat uitgaat van zulke activiteiten [protesten]... voor de omgeving”, maar blijkbaar niet voor het gevaar van olieboringen met verouderd materiaal in een van de ecologisch meest kwetsbare gebieden van de planeet.
En terwijl de advocaten van Shell voortstrijden om de vrije meningsuiting en het recht op vreedzaam protest aan banden te leggen, naderen de boorschepen van Shell gestaag het noordpoolgebied. Wanneer Shell zijn zin krijgt, kan het de olieboringen binnen enkele maanden al aanvatten en zullen de ongerepte ijslandschappen en wateren van de Noordpool worden herschapen in een industriële woestenij.
Het goede nieuws is dat Shell het duidelijk benauwd krijgt. Het bevel, samen met de buitengewone preventieve gerechtelijke stappen van Shell tegen een hele rist organisaties, bewijst dat het bedrijf werd verrast en nerveus wordt van de publieke opinie die zich massaal tegen hen heeft gekant en van een reeks vreedzame protesten tegen hun schip.
Terwijl Shell van plan is om het noordpoolgebied onomkeerbaar te beschadigen, zijn wij van plan om Shell te blijven trotseren. Greenpeace USA gaat in beroep tegen het bevel en blijft het publiek mobiliseren om zich te verzetten tegen de plannen van Shell. En we blijven vechten om Shell tegen te houden en de Noordpool te beschermen.
Steun ons, en de 450 000 mensen die de Noordpool willen redden.