Een dodelijke sneeuwstorm in Tokyo, recordoverstromingen in Groot-Brittannië, tyfoons op de Filipijnen … De gevolgen van de klimaatverandering zijn zowat overal op aarde te merken. En bij ons? Er zijn ook Belgen die de gevolgen van het ontregelde klimaat al voelen, in hun dagelijkse bezigheden of in hun vrijetijdsbesteding.
Neem Stefan Goris, Europees en wereldkampioen… sledehondenrennen. Een topsporter – ook al heeft hij maar het statuut van liefhebber – die Greenpeace wil steunen door zijn ervaringen met anderen te delen en het publiek te wijzen op het werk van onze organisatie.
Te weinig sneeuw
“Ik ben opgevoed met respect voor het milieu. De waarden van Greenpeace hebben me altijd na aan het hart gelegen. Vandaag heeft de klimaatverandering al invloed op mijn passie. Ook ik merk de gevolgen ervan zowat overal. Andere, meer ervaren ‘mushers’ bevestigen mij ook dat het tien jaar geleden nog anders was. Onlangs was ik in Zweden, in de hoop daar te kunnen trainen in goede omstandigheden. Maar wat ik daar zag, was perfect om… de mensen te sensibiliseren voor de klimaatverandering, maar niet voor mijn training.”
Veel te weinig sneeuw, het seizoen dat veel later begint (in oktober in plaats van in september) en afgelaste internationale wedstrijden, het zijn meer enkele belemmeringen die Stefan Goris tegenwoordig ervaart. Bovendien kan hij als Limburger al niet in dezelfde omstandigheden trainen als de Zwitserse of Poolse mushers.
Trainen in het bos
“Natuurlijk wordt mijn sport niet alleen beoefend op sneeuw of ijs. Je kunt ze ook beoefenen met een ‘kart’ (een wagentje met wielen). Dat doe ik trouwens regelmatig bij mij in de buurt, midden in het bos. Maar dat vergt een volledig andere aanpak, zowel voor mij als voor mijn honden. Als je gedwongen bent om te oefenen op de grond om een wereldkampioenschap voor te bereiden dat zal plaatshebben op sneeuw, kom je natuurlijk niet met dezelfde mogelijkheden aan de start als de andere mushers.”
Creativiteit is dus het sleutelwoord voor Stefan Goris, die in het dagelijks leven voor de klas staat als leerkracht. En hij heeft vooral ook vastberadenheid nodig. Omdat de temperatuur natuurlijk een essentiële rol speelt om zijn sport goed te kunnen beoefenen, aarzelt hij niet om vijf keer per week om 3.30 uur op te staan. Tenminste wanneer hij in volle trainingsfase zit. Dat is de prijs die hij moet betalen om te kunnen oefenen in een temperatuur die zo geschikt mogelijk is voor zijn acht husky’s.
Hoe kouder, hoe beter
“De officiële limiet die je voor de honden niet mag overschrijden, is 15°C. Maar ik ga toch liever niet boven 13°C. Hun gezondheid en hun welzijn gaan voor. Om die reden sta ik dus zo vroeg op. Ik heb geen keuze, het is nu eenmaal warmer dan vroeger. En hoe kouder het is, hoe beter mijn honden presteren. Ze voelen zich beter en kunnen ten volle de energie die ze in zich hebben, de vrije loop laten.”
Stefan raakt niet uitgepraat over zijn passie en de liefde voor zijn husky’s, maar hij is even gedreven als het gaat om de bescherming van het milieu. “Het probleem in België is dat de mensen zich niet voldoende bewust zijn van wat er aan de hand is met het klimaat, want ons land wordt niet zo hard getroffen als vele andere landen. Maar toch zijn de gevolgen er wel degelijk. We kunnen allemaal helpen om het tij te keren, al was het maar door kleine dingen te doen in ons dagelijks leven om de uitstoot van broeikasgassen te beperken. Ik probeer dat principe zelf toe te passen door te kiezen voor gezonde en duurzame voeding, door gebruikte spullen opnieuw te gebruiken en door te werken met oplaadbare batterijen, bijvoorbeeld tijdens mijn trainingen.”
Baan als leerkracht
En dan mogen we natuurlijk ook de pedagogische aanpak niet vergeten, waarmee Stefan probeert zijn jonge leerlingen wat meer milieubewustzijn bij te brengen als hij zijn petje van leerkracht opzet.
Over enkele dagen zal de Limburger wel de schoolbanken verlaten voor een prestigieuze sportieve afspraak: volgend weekend gaat hij in Oostenrijk zijn titel van wereldkampioen verdedigen (*). “Toen ik zeven jaar geleden met deze sport begon, had ik nooit gedacht dat ik die titel in de wacht zou slepen. Het was een verrassing. Deze keer rust er meer druk op mijn schouders. Ik hoop een mooi resultaat te behalen. We zullen wel zien in welke mate het klimaat nadelig is geweest voor mijn voorbereiding…”
Wie meer wil weten over Stefan Goris en zijn sport, kan terecht op www.r2run.be
(*) Update van 23/2: Stefan heeft dit jaar de zilveren medaille gewonnen, en is dus vicewereldkampioen.