Nieuwsartikel - 13 mei, 2015
In de Kamercommissie Bedrijfsleven werden vannacht na een marathonzitting de wetsartikelen over de levensduurverlenging van Doel 1 en 2 goedgekeurd. Hoewel minister Marghem zich hiermee in juridisch drijfzand begeeft, stemden de meerderheidspartijen blind vóór vasthouden aan het verleden en tegen investeren in de toekomst. Greenpeace roept het parlement op zich niet te laten leiden door de belangen van Electrabel, maar te kiezen voor de veiligheid van de burgers.
“Het plan van de commissie om, na Tihange 1, nu ook de levensduur van Doel 1 en Doel 2 te verlengen is zowel onverantwoord als contraproductief”, reageert Eloi Glorieux, campagneverantwoordelijke Energie bij Greenpeace België. “Deze oudste reactoren zijn slechts ontworpen voor een actieve levensduur van 30 jaar en kunnen onmogelijk aangepast worden aan de veiligheidsvereisten voor nieuwe reactoren. Elke verdere verlenging van hun activiteit doet met andere woorden afbreuk aan de veiligheid van de 1,5 miljoen omwonenden.”
“De juridische onderbouwing van het wetsvoorstel – een handgeschreven nota van minister Marghem! – steunt volledig op het verzekeren van de energiebevoorrading, terwijl onze te grote afhankelijkheid van onbetrouwbare kerncentrales net het probleem vormt. Hun levensduur verlengen bestendigt niet alleen deze onhoudbare situatie, maar blokkeert structurele maatregelen om tot een duurzame oplossing te komen. Bovendien weigert de meerderheid om goedkopere alternatieven te overwegen, zoals de versterking van de interconnectie met Nederland.”
Vraagtekens bij verlenging
Het is nog maar de vraag of deze reactoren überhaupt tegen komende winter stroom zullen kunnen leveren. De levensduur van Doel 1 liep namelijk af vóór de goedkeuring van deze wet, waardoor zowel de Raad van State als het FANC aanstuurt op een nieuwe vergunningsprocedure. Daarnaast zal de rechter eerstdaags uitspraak doen in de rechtszaak die Greenpeace aanspande tegen de federale regering om een milieueffectenrapport en grensoverschrijdende publieke consultatie af te dwingen, zoals voorgeschreven door de internationale verdragen van Espoo en Aarhus. Los van de lopende rechtszaak zal Greenpeace elk rechtsmiddel uitputten om de participatie van de bevolking bij deze belangrijke beslissingen te garanderen. “Wat wil de regering verborgen houden door te weigeren een milieueffectenrapport op te maken?” vraagt Eloi Glorieux zich af.
De morele winnaars van deze commissiestemming lijken dan ook nucleair uitbater Electrabel en moederbedrijf ENGIE (het vroegere GDF Suez) in Parijs,die op weg zijn om nog 10 jaar winst uit de oude reactoren te persen. Dit wetsontwerp werd geschreven door ex-werknemers van Electrabel, die nu op het kabinet van minister van Energie Marghem werken. Ook de onderhandse deal die minister Marghem met Electrabel wil afsluiten over de concrete berekening van de nucleaire rente als “tegenprestatie” voor een verdere levensduurverlenging druist in tegen de democratische transparantie- en legaliteitsprincipes, aldus de Raad van State.
Heeft kernenergie nog wel een plaats in een open en democratische samenleving? Het debat in de commissie moest namelijk telkens onderbroken worden omdat minister Marghem weigerde om de nodige documenten over te maken. Eloi Glorieux: “Juridische sluipwegen, opkloppen van nepargumenten en achterhouden van informatie: dit wetsontwerp is juridisch geknoei dat de toets van een gedegen screening niet zal doorstaan. Greenpeace roept het parlement dan ook op om het advies van deze commissie niet op te volgen en tegen de risicovolle en dure levensduurverlenging van Doel 1 en 2 te stemmen.”