Persbericht - 4 maart, 2005
Zou Guy Verhofstadt kort van geheugen zijn? Op 16 februari jongstleden (de dag waarop Kyoto in werking trad), heeft hij zich aan de zijde van federaal minister voor Leefmilieu Bruno Tobback nog publiek geëngageerd om het internationale akkoord rond de bescherming van het klimaat in werking te zetten. Maar van zodra hij de kans krijgt, maakt hij rechtsomkeer en verzet hij zich ertegen dat België de doelstellingen van het Europese voorzitterschap steunt om de uitstoot van broeikasgassen tegen 2020 verder te verminderen. De milieuverenigingen vragen de Eerste Minister om zich achter ambitieuze Europese doelstellingen op middellange en lange termijn te scharen en de Belgische positie rond de bescherming van het klimaat te concretiseren.
Plus de 60 enfants et adolescents on rencontré le ministre de l’Environnement Bruno Tobback et le Premier ministre Guy Verhofstadt dans le Parc de Bruxelles.
Op 10 maart aanstaande moet de Europese Raad van ministers van
Leefmilieu de doelstellingen vastleggen voor de reductie van de
uitstoot van broeikasgassen op middellange en lange termijn (2020
en 2050). Die doelstellingen zullen als basis dienen voor de
beslissingen die genomen worden op de Europese top van
regeringsleiders (22 en 23 maart). Tijdens de voorbereidende
gesprekken heeft ons land gekozen voor een houding die op zijn
zachtst gezegd ambigu te noemen is: België ondersteunt de Europese
doelstelling om de emissies van broeikasgassen te verminderen op
lange termijn (60 tot 80 procent tegen 2050), maar - op aandringen
van de Eerste Minister en onder druk van de Vlaamse regering -
verzet het zich actief tegen de reductie met 15-30% tegen 2020
zoals voorgesteld door het Luxemburgse voorzitterschap.
Nochtans kan enkel een reductie van minimum 30% tegen 2020 en
80% tegen 2050 in de geïndustrialiseerde landen de
temperatuurstijging onder de 2ºC houden en op die manier de impact
van de klimaatverandering maximaal beperken. De houding van ons
land is nog onbegrijpelijker omdat alle Belgische
Europarlementsleden van alle verschillende politieke formaties
onlangs gezamenlijk een resolutie voor die uitstootreducties hebben
goedgekeurd (1).
België, dat zijn standpunt moet bepalen op 7 maart, kan nog
vermijden om Kyoto af te remmen. De milieuverenigingen vragen aan
de regering om de goede beloftes te concretiseren die Eerste
Minister Verhofstadt (2) een jaar geleden en minister van
Leefmilieu Tobback (3) meer recent geformuleerd hebben en herhaald
hebben bij het in werking treden van het Kyoto protocol. De strijd
tegen de klimaatverandering verdient meer dan politiek
opportunisme.
« België moet heel dringend orde op zaken stellen in zijn
klimaatpolitiek. De talrijke incoherenties maken ons land
ongeloofwaardig.», onderstreept Jean-François Fauconnier,
klimaatcampaigner bij Greenpeace. «Ons land moet niet alleen
ambitieuze Europese doelstellingen ondersteunen wat betreft de
vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, maar ook dringend
een langetermijnstrategie uitdokteren om het klimaat te
beschermen.»
Voor Bram Claeys, van de Bond Beter Leefmilieu, « is het ook
dringend tijd om de maatregelen te nemen die nodig zijn om de
eerste Kyoto-doelstellingen te halen. België heeft een van de
hoogste niveaus van uitstoot van broeikasgassen per inwoner ter
wereld, de marge voor verbetering is dus enorm, maar voorlopig
verkiest de regering om tijd te rekken.»
Notes: (1)Resolutie van het Europees Parlement P6_TA-PROV(2005)0005.(2)Tijdens de Ministerraad in Oostende, maart 2004.(3)Tijdens de 10e “Conference of Parties’ (COP10) van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake Klimaatverandering, december 2004.