Rapport Greenpeace: aantal slachtoffers Tsjernobyl ernstig onderschat

Internationaal Atoomagentschap bagatelliseert gevolgen Tsjernobyl

Persbericht - 18 april, 2006
In de aanloop naar de twintigste herdenkingsdag van de catastrofe in Tsjernobyl, publiceert Greenpeace een rapport over de impact op de volksgezondheid van deze catastrofe. Hieruit blijkt dat eerdere schattingen van het Internationaal Atoomagentschap (IAEA) het aantal dodelijke slachtoffers fel onderschatten. Het rapport van Greenpeace citeert bijna 60 vooraanstaande wetenschappers en bevat informatie die nooit eerder in het Engels werd gepubliceerd. Hoewel er grote onzekerheid blijft over de volledige impact van de Tsjernobyl-ramp, schatten recente onderzoeken dat de catastrofe uiteindelijk zal leiden tot meer dan een kwart miljoen kankergevallen, waarvan bijna 100.000 waarschijnlijk met dodelijk afloop. Deze bevindingen staan in schril contrast met het rapport van het Tsjernobyl Forum van de IAEA, dat voorspelt dat het ongeluk slechts 4.000 doden zal eisen.

Het rapport (1) baseert zich op verschillende onderzoeken, zoals landelijke statistieken uit Wit-Rusland over kanker. Daaruit kan afgeleid worden dat de Tsjernobyl-catastrofe ongeveer 270.000 gevallen van kanker zal veroorzaken, waarvan 93.000 met dodelijke afloop (2). Ook demografische gegevens zijn meegenomen in het rapport. Hieruit blijkt dat er de afgelopen vijftien jaar al 60.000 mensen extra zijn overleden in Rusland als gevolg van de ramp in Tsjernobyl en dat het totaal aantal dodelijke slachtoffers voor Oekraïne en Wit-Rusland kan oplopen tot 140.000 (3).

Het rapport bekijkt ook de nu nog voortdurende impact op de gezondheid van de Tsjernobyl-ramp. Conclusie? De straling heeft een verwoestend effect gehad op de overlevenden: beschadiging van het hormonaal en het immuunsysteem, versnelde veroudering, hart- en vaatziekten en bloedaandoeningen, psychische stoornissen, chromosoomafwijkingen en een toename van het aantal misvormde foetussen en kinderen.

Hoewel er onzekerheden blijven over de totale impact van de Tsjernobyl-ramp, is het overduidelijk dat deze catastrofe een ontwrichtend effect heeft gehad op de gezondheid van miljoenen mensen wereldwijd. De gezondheid van mensen uit de Oekraïne, Wit-Rusland en Rusland heeft niet alleen te lijden onder de directe gevolgen van straling, maar ook onder de verslechterde sociaal-economische situatie als gevolg van de kernramp. Dan gaat het bijvoorbeeld over de stijgende kosten voor gezondheidszorg, het kwijtraken van landbouwgrond en de gedwongen herhuisvesting van ongeveer 300.000 mensen. De catastrofe is trouwens gevolgd door een economische crisis en een verzwakking van de arbeidsmarkt.

Deze conclusies staan in schril contrast met de uitspraken van het Internationaal Atoomagentschap (IAEA) (4). De IAEA hield de werkelijke omvang van de gevolgen verborgen door niet aan te geven dat de 4.000 gevallen van kanker met dodelijke afloop enkel slaan op een specifieke (en relatief kleine) groep van 600.000 mensen (zoals de zogenaamde 'liquidatoren' - de personen die betrokken zijn bij het ruimen van de kernreactor - en mensen die na het ongeluk moesten verhuizen). In werkelijkheid zijn honderden miljoenen mensen blootgesteld aan radioactieve fall-out door het ongeluk.

Bovendien werden in het IAEA-rapport de gevolgen van andere ziektes dan kanker niet opgenomen. Het Internationaal Atoomagentschap probeert veel ziektes te verklaren als 'stralingsfobie', terwijl er een duidelijk medisch aangetoond verband bestaat tussen blootstelling aan straling (bijvoorbeeld via de schildklier) en psychisch welzijn.

"Het is stuitend dat het Internationaal Atoomagentschap de gevolgen probeert te bagatelliseren van de grootste catastrofe ooit in een kerncentrale", zegt Ivan Blokov van het Russische kantoor van Greenpeace. "Het ontkennen van de echte impact van de ramp is niet alleen respectloos voor de honderdduizenden slachtoffers, maar stelt ook het mandaat van de IAEA in vraag. Hoe kan deze organisatie de nucleaire waakhond van de wereld zijn, als ze niet eens de schade kan toegeven die kernenergie aanricht."

Tsjernobyl in België: onmogelijk?

De Belgische kerncentrales zijn van een ander type dan deze in Tsjernobyl. Toch zijn de nucleaire reactoren zoals deze in Doel en Tihange niet zonder gevaar. Werelwijd ontstonden er al heel wat problemen met scheurtjes in reactorvaten die broos worden, onder meer in Frankrijk, Zweden, Zwitserland en de VS (5). Eén van de zwakke punten in dit type reactoren is het koelwatercircuit dat een hogere temperatuur en druk heeft dan vergelijkbare reactortypes. Dat kan leiden tot versnelde corrosie van bepaalde onderdelen. Vooral de stoomgeneratoren moeten regelmatig vervangen worden. Kleine barsten kunnen leiden tot catastrofale ongelukken. Rapporten van het onafhankelijk controle-organisme AVN wijzen op incidenten in de Belgische centrales zoals kortsluitingen, barsten en kleine lekken. AVN wijst ook op de verzwakte veiligheidscultuur in de Belgische centrales.

"De Tsjernobyl-reactor werd kort voor de catastrofe in 1986 door de internationale nucleaire veiligheidsinstanties als veilig omschreven", zegt Karen Janssens van de klimaatcampagne van Greenpeace. "Toch gebeurde het 'onmogelijke'. Welke risico's we lopen in België is dan ook een logische vraag. Twintig jaar na de Tsjernobyl-ramp, is het hoog tijd dat we kernenergie vervangen door moderne technologieën zoals energie-efficiëntie en hernieuwbare energie. Deze zijn niet alleen schoon, maar zijn ook goedkoper en kunnen sneller ontwikkeld worden dan kernenergie."

Notes:

(1) Het rapport 'The Chernobyl Catastrophe - Consequences on Human Health' en de samenvatting is beschikbaar via: www.greenpeace.be.

(2) Gezamenlijk energie en nucleair onderzoekinstituut van de Nationale Academie van Wetenschappen van Wit-Rusland, Dr. Michail V. Malko, hoofdonderzoeker.

(3) Centrum van onafhankelijk milieuonderzoek van de Russische Academie van Wetenschappen, Dr.Veniamin V. Khudoley (en anderen).

(4) Persbericht van 5 september 2005

(5) Meest verontrustend was dat men een barst in de reactor van ‘David Besse’ in de VS jarenlang over het hoofd zag ondanks reguliere controles. De ontdekking van de barst, na 10 jaar kwam net op tijd om een ernstig ongeluk te voorkomen.