Onze zeeën zijn (over)bevist. De vissersboten hebben eerst de kustwateren leeggeplunderd en trekken nu steeds verder op zee. Daar teisteren zij zowel de zogenaamd rendabele visbestanden als de vissen die niet verhandelbaar zijn, maar toch omkomen in de visnetten.
Te veel boten en niet langer genoeg vis
Voor onze kleinkinderen zou vis wel eens een schaars goed kunnen worden. Dat komt door de overbevissing: er wordt te veel vis gevangen in vergelijking met de bestaande visvoorraden; er worden te veel boten ingezet, en die werken met te grootschalig vismateriaal; het voortplantingsvermogen van de vissen wordt bedreigd. Het meest bekende voorbeeld van overbevissing is dat van de blauwvintonijn in de Middellandse Zee, die op het punt van uitsterven staat. De kabeljauw van Newfoundland is een ander voorbeeld: sinds 1992 zijn de bestanden volledig uitgeput.
De vloot verplaatst zich
Vroeger werd er gevist in de noordelijke wateren, vandaag in de zuidelijke zeeën. Op die manier bedreigt de overbevissing de ambachtelijke visvangst in de ontwikkelingslanden. Zij berooft die landen van kostbare rijkdommen, met name in West-Afrika (in Mauritanië en in Senegal).
Er wordt ook steeds meer gevist op soorten die dicht bij de zeebodem leven, op heel grote diepte, zoals de keizerbaars, de heilbot en sommige haaien. Om die te vangen, maken de boten steeds meer gebruik van de boomkorvisserij. Enorme netten worden over de zeebodem getrokken en rollen daar voort dankzij wieltjes die over alle obstakels heen rijden. De opening van de grootste van die netten is even breed als een voetbalveld en even hoog als een flatgebouw van drie verdiepingen!
In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is de overbevissing een legale activiteit. Zij wordt, volledig lichtzinnig, toegestaan door de internationale instanties voor visserijbeheer… Momenteel staan de zogenaamde monsterboten (1% van de industriële vissersboten) in voor 50% van de wereldwijde visvangst.
Bijvangsten
De ‘bijvangsten’ zijn een ander bijzonder ergerlijk probleem: de soorten die per ongeluk worden gevangen en niets opleveren, worden gewoon weer over boord gegooid. De garnalenvangst leidt tot 90% van de bijvangsten. En de industriële tonijnvangst veroorzaakt de dood van miljoenen zeevogels, haaien en schildpadden.
Hebben we binnenkort geen vis meer op ons bord?