Η Παγκόσμια Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, έπρεπε να είναι μία ευκαιρία να μηδενίσουμε τον μετρητή και να αρχίσουμε να μετράμε τη ζωή, την ανάπτυξη και την ευτυχία αλλιώς. Και μέχρι στιγμής, δείχνει να είναι άλλη μία χαμένη ευκαιρία...


 

Οι παγκόσμιοι ηγέτες αποδεικνύονται και πάλι ανίκανοι να συμφωνήσουν σε μια διαφορετική, κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη που θα προσφέρει παράλληλα πολύτιμες ανάσες στην οικονομία. Οι επιχειρήσεις από την άλλη, που πλασάρονται κάτι σαν… οι σωτήρες του πλανήτη με αναρίθμητες υποσχέσεις και προγράμματα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, είναι αυτές που στην πραγματικότητα εξακολουθούν να χρηματοδοτούν την καταστροφή του πλανήτη!

Ένα από τα ελάχιστα σημεία όπου υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες να έχουμε μια θετική εξέλιξη για το περιβάλλον, την οικονομία και την κοινωνία, ήταν η απαγόρευση καταστροφικής αλιείας στα διεθνή ύδατα. Κι όμως, την τελευταία στιγμή το κείμενο αλλοιώθηκε και η απόφαση παραπέμπεται για περαιτέρω επεξεργασία σε άλλη ομάδα εργασίας… Και επειδή πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, ο Καναδάς και η Βενεζουέλα προτίμησαν να προστατέψουν για λίγο καιρό ακόμα την καταστροφική αλιεία στην οποία επιδίδονται τα αλιευτικά σκάφη τους ανά τον κόσμο αντί να κάνουν το αυτονόητο:  να προστατέψουν το μέλλον της θάλασσας και των ψαράδων.

Σήμερα, οι παγκόσμιες κυβερνήσεις σπαταλούν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στον κλάδο της αλιείας για τη διατήρηση μη κερδοφόρων επιχειρήσεων που προωθούν την υπεραλίευση. Επιπλέον, επιδοτούν με περίπου 1 τρις $ κάθε χρόνο την παραγωγή ενέργειας από τα ορυκτά καύσιμα. Με άλλα λόγια, χρησιμοποιούν τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών για την κατασπατάληση των φυσικών πόρων του πλανήτη, τη δημιουργία κλιματικών αλλαγών και την καταστροφική αλιεία.

Στη σκιά της παγκόσμιας οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης που ζούμε, όλα αυτά τα χρήματα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να σπαταλούνται με αυτόν τον τρόπο. Και θα ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα: οι τράπεζες δεν πρέπει να δώσουν ούτε ένα ευρώ, δολάριο, λίρα, γουάν κοκ για να χρηματοδοτήσουν άλλη άμεση ή έμμεση καταστροφή του περιβάλλοντος. Τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων πρέπει να σταματήσουν να χρηματοδοτούν μη βιώσιμες δραστηριότητες (που επιπλέον συχνά αποδεικνύονται «φούσκες») και να αξιοποιηθούν κατάλληλα, προκειμένου η παγκόσμια οικονομία να στραφεί σε ένα βιώσιμο και δίκαιο μονοπάτι. 

Γιατί αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε.

Εξοργισμένα δικός σας

NX