Το δικαίωμα στην πολιτική ανυπακοή. Η προστασία της θάλασσας, είναι η αφορμή.

Η οργή και ο θυμός, στις μέρες μας, περισσεύει. Ομάδες αναλαμβάνουν δράση προχωρώντας σε ενέργειες πολιτικής ανυπακοής για την υπεράσπιση αυτονόητων δικαιωμάτων ή προνομίων που κινδυνεύουν να χαθούν. Υπάρχει όμως και η πολιτική ανυπακοή που έρχεται να αναδείξει την ανάγκη προστασίας ενός κοινού αγαθού, όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα ή το περιβάλλον.

Η αθωωτική δικαστική απόφαση υπέρ των 4 ακτιβιστών της Greenpeace που απέρριψε συνολικά το περιεχόμενο της μήνυσης του ιδιοκτήτη της μηχανότρατας Alberta II, δικαιώνει το δικαίωμα των πολιτών στην ειρηνική, μη βίαιη διαμαρτυρία για την υπεράσπιση ενός ανώτερου αγαθού που αφορά στο ευρύτερο δημόσιο συμφέρον: του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Η δυναμική, αλλά πάντα ειρηνική και μη βίαιη δράση αποτελεί βασικό συστατικό των εκστρατειών της Greenpeace. Στηρίζεται στην αρχή της συντεταγμένης πολιτικής ανυπακοής. Της δυνατότητας δηλαδή όλων, να αντισταθούμε με ειρηνικά και μη βίαια μέσα, σε κάθε άδικη νομοθεσία, υποστηρίζοντας παράλληλα λύσεις που εξασφαλίζουν ουσιαστικά την προστασία των πολιτών. Η πρακτική της πολιτικής ανυπακοής έχει επανειλημμένα εφαρμοστεί -με ιστορική επιτυχία- στις διεθνείς προσπάθειες διαφύλαξης της ειρήνης, του αντιρατσισμού, των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Στο χώρο της προστασίας του περιβάλλοντος, η Greenpeace αποτελεί ίσως τον πιο σημαντικό εκφραστή της συντεταγμένης πολιτικής ανυπακοής. Οι ακτιβιστές της συμμετέχουν εθελοντικά στις ειρηνικές, μη βίαιες δράσεις που υλοποιούνται πάντα φανερά και δημόσια, ενώ είναι συνειδητά έτοιμοι να υποστούν τις ενδεχόμενες κυρώσεις που προβλέπει ο νόμος. Οι δράσεις τους αποτελούν πράξεις ουσίας που απευθύνονται στην κοινή γνώμη, με αίτημα την άρση της αδικίας σε βάρος του περιβάλλοντος.

Πολλές άλλωστε είναι οι επιτυχίες της δυναμικής δράσης της Greenpeace, στην Ελλάδα και τον κόσμο. Στην πρόσφατη δράση μας στις Β. Κυκλάδες, οι ακτιβιστές μας πίστεψαν από την αρχή ότι ακόμη κι αν φυλακιστούν ή αντιμετωπίσουν άλλες κυρώσεις, αυτό θα ήταν ελάχιστο μπροστά στην καταστροφή που υφίσταται το θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και στα σημαντικά προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικροί ψαράδες κι οι οικογένειές τους, εξ’ αιτίας της καταστροφικής αλιείας της κάθε μηχανότρατας.

Μετά την ολοκλήρωση της δράσης τους απέναντι στην μηχανότρατα ALBERTA II, οι ακτιβιστές μας παρουσιάστηκαν οικειοθελώς και συνειδητά στις Λιμενικές Αρχές Πάρου. Κρατήθηκαν εκεί από τους λιμενικούς, χωρίς καν να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, όπως ο νόμος ορίζει. Μετά την υποβολή μήνυσης από τον ιδιοκτήτη της μηχανότρατας, οι ακτιβιστές μας συνελήφθησαν. Κρατήθηκαν επί 53 ώρες, όπου μεταξύ άλλων αναγκάστηκαν να υποστούν γυμνοί, σωματικό έλεγχο και να κοιμηθούν στο πάτωμα. Επιπλέον, οι λιμενικές αρχές αρνήθηκαν να επιτρέψουν την εξειδικευμένη ιατρική βοήθεια σε έναν από αυτούς, που υπέφερε λόγω παλαιότερου προβλήματος υγείας. Η μεταγωγή των ακτιβιστών της Greenpeace για το δικαστήριο στη Σύρο, έγινε με χειροπέδες. Την εντυπωσιακή αντίθεση με φυγόδικους μεγαλο-οφειλέτες του δημοσίου εντόπισαν αμέσως παρευρισκόμενοι πολίτες.

Και για να μη μείνουμε στο δένδρο: οι πρόσφατες εξελίξεις από τη Σύρο έρχονται να προστεθούν σε ένα μακρύ κατάλογο μη βίαιων δυναμικών δράσεων της Greenpeace στην Ελλάδα που ενδυναμώνουν την ελληνική κοινωνία που αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.