Γιατί ελληνικά κτηνοτροφικά φυτά αντί για σόγια;

Οφέλη και Πλεονεκτήματα

• Δεν είναι μεταλλαγμένα. Οι εγχώριες ποικιλίες ψυχανθών (όπως το κουκί, το ρεβύθι και το μπιζέλι) δεν είναι μεταλλαγμένα, όπως η εισαγόμενη σόγια. Το 2011 μόνο, η Ελλάδα εισήγαγε 571.000 τόνους σόγιας για ζωοτροφή, εκ της οποίας το 70% (400.000 τόνοι), ήταν μεταλλαγμένη!

• Αυτονομία και αυτάρκεια Ελλάδας σε ζωοτροφές. Τα εγχώρια κτηνοτροφικά ψυχανθή (μπιζέλι, ρεβίθι, κουκί, βίκος) μπορούν να κάνουν τη χώρα μας αυτόνομη και αυτάρκη σε ζωοτροφές.

• Δεν χρειάζονται λιπάσματα. Τα ψυχανθή, όπως το κουκί και το ρεβίθι, δεσμεύουν στις ρίζες τους το άζωτο ώστε να λειτουργούν ως μέθοδος φυσικής λίπανσης καθώς και μεγάλης σπερματικής απόδοσης σε επόμενη καλλιέργεια. Μειώνουν την ανάγκη χρήσης χημικών λιπασμάτων: μεγάλο όφελος για τους αγρότες, τα εδάφη, την υγεία μας και το περιβάλλον.

• Δεν χρειάζονται πότισμα. Ευδοκιμούν σε εδάφη χαμηλής γονιμότητας, σε χαμηλές θερμοκρασίες και χωρίς πολύ νερό.  Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην ξηρασία, αλλά μπορούν να καλλιεργηθούν και ως ποτιστικά (χρειάζονται μόλις 2 με 3 ποτίσματα).

• Προστιθέμενη αξία προϊόντων. Αυξάνουν την προστιθέμενη αξία των ελληνικών ζωικών προϊόντων και ενισχύουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα τους, στην εξαιρετικά ανταγωνιστική αγορά ζωικών προϊόντων. 

• Νέοι ορίζοντες καλλιεργειών. Η χώρα μας χρειάζεται νέους ορίζοντες καλλιεργειών και η καλλιέργεια ντόπιων ζωοτροφών αποτελεί πολύτιμη ευκαιρία επιστροφής στην περιφέρεια και ενασχόλησης με την αγροτική παραγωγή.

• Αντικατάσταση μη ανταγωνιστικών γεωργικών δραστηριοτήτων. Καλλιέργεια ζωοτροφών σε εκτάσεις που προσφέρονται για το σκοπό αυτό και στις οποίες άλλες γεωργικές δραστηριότητες δεν είναι πλέον ανταγωνιστικές (πχ καπνός, βαμβάκι).

• Εμπλουτίζουν τα εδάφη της χώρας. Το 95,4% των ελληνικών εδαφών περιέχουν κάτω από 2% οργανική ουσία στον επιφανειακό ορίζοντα τους, δηλαδή είναι πολύ φτωχά. Η καλλιέργεια ψυχανθών είναι τρόπος εμπλουτισμού των εδαφών. Τα ψυχανθή, ως αζωτολόγα φυτά, αφήνουν πιο πλούσιο χωράφι.

• Καλλιεργούνται παντού. Το ρεβίθι για παράδειγμα, μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλες τις περιοχές της χώρας μας, ειδικά σε σταροχώραφα που είναι τόσα πολλά στην Ελλάδα και έχουν εξαντληθεί από τη συνεχόμενη μονοκαλλιέργεια των σιτηρών.

• Χαμηλό κόστος παραγωγής. Οι παραγωγοί χαρακτηρίζουν το κόστος της καλλιέργειας τους «πολύ χαμηλό ως ασήμαντο» αφού δεν απαιτεί ψεκασμούς και επίσης σπέρνεται και συγκομίζεται με τις ίδιες μηχανές που χρησιμοποιούνται για το σιτάρι.

• Ανάδειξη ελληνικών ποικιλιών. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να βελτιώσει τις δικές της ποικιλίες και να αναδείξει τα τοπικά της προϊόντα.