“Nükleersiz yaşam” sözü aslında kendi basitliği içinde dünya genelindeki nükleer endüstriye iletilmek üzere çarpıcı bir mesaj ve tüm insanlığa ilham veren bir ders barındırıyor: Geleceğin bir diğer Fukuşima tehlikesi olmadan da kurulabileceğini.
Bir yıl önce bugün, Japonya’daki son ticari nükleer reaktör de kapatıldı. O da 2011 Mart ayındaki yıkıcı Fukuşima faciasından sonra işleyişi durdurulan diğer 47 reaktöre katılmış oldu.
Japonya 130 milyon nüfusuyla dünyanın en büyük üçüncü ekonomisi ve ABD ile Fransa’dan sonra en çok nükleer santrale sahip olan ülke. Tabi on iki aydır bu santrallerden hiçbiri çalışmıyor. Üstelik Japonya halkı bu sürede elektrik kesintileri yaşamadı, ve ülke dünya çapında en çok güneş paneli kuran ikinci ülke oldu (Çin birinci sırada geliyor.). Kaydedilen bu gelişme, hızlı ve çok büyüktü.
Tüm nükleer parçalarının ortalama üç buçuk yıl boyunca enerji üretmeyi bıraktığı düşünüldüğünde, sistemin hala bir geleceği olduğuna hangi endüstri inanabilir?
Yıllarca vergi mükelleflerinden milyonlar alan ve ekonomik ya da çevresel, güvenlikle ya da insan sağlığıyla ilgili nedenlerden dolayı yapılan tüm mantıklı açıklamalara karşı gelen bir endüstri düşünün.
Japonya’da bu endüstri çöktü. Fukuşima felaketi öncesinde küresel nükleer enerjinin zaten düşüşte olmasına rağmen, facianın sebep olduğu etkiler bu düşüşü hızlandırdı ve yenilenebilir enerjinin büyük oranda gelişmesine yol açtı.
Yapılan anketlerden çıkan sonuçlara göre, Japon vatandaşlarının çoğu ülkenin reaktörleri tekrar çalıştırmasına karşı. Sonuçta karşımızda tam bir yıl boyunca elektriğini nükleer enerjiden elde etmeden tıkır tıkır işlemiş bir Japonya var. O zaman gereksiz ve çağdışı bir teknolojiyle neden başka bir facia riskine girmeli?
Ayrıca, insanların enerji verimliliği konusundaki özverileri –karbon salınımını ve maliyeti azaltmak adına en hızlı ve en ucuz yolu seçmeleri- elektriğe talepte 13 nükleer reaktöre denk gelen bir azalmayla sonuçlandı. Aynı zamanda halk her ay binlerce mikro güneş paneli kuruyor.
Evet, daha yapılacak çok iş var. Yarım yüzyıl boyunca enerji politikasını fosil yakıtlar ve nükleer enerji üzerinde temellendirmiş bir ülke, bir gecede karbonsuz, yenilenebilir enerji cennetine dönüşemez.
Fakat Japonya bu doğrultuda hareket etmeye devam edebilir. Mevcut ve gelecekteki eğilimler yenilenebilir enerjiden yana. 2020 yılına gelindiğinde yenilenebilir enerjinin Japonya’nın elektrik ihtiyacının % 40’ından fazlasını sağlayacak potansiyele sahip olduğu düşünüldüğünde, aslında bunun çok uzak olmadığı anlaşılıyor.
Shinzo Abe liderliğindeki hükümetin nükleer reaktörleri tekrar çalıştırılmasını hızlandırma çabaları şimdiye kadar başarıyla sonuçlanmadı. Listenin başında yer alan Kagoshima’daki iki Sendai reaktörünün tekrar çalıştırılmasının önünde hâlâ büyük engeller var. Hâlâ varlığını koruyan yanardağ ve depremle ilgili riskler, reaktör sahibi ve enerji düzenleyici tarafından görmezden geliniyor; ki bunun Fukuşima felaketinden sonra tüm halkın güvenini kaybeden bir endüstri için pek de akıllıca yürütülen bir strateji olmadığı bir gerçek.
2011 Fukuşima faciasının izleri yüz binlerce insanı etkilemeye devam ediyor. Eğer kendisine mutlu yıllar dilenmesini hak eden bir ulus varsa, o da bugün nükleersiz yaşamında birinci yılını dolduran Japonya’dır.
Sonuç olarak; nükleer felaketin karanlığından çıkan Japonya, bir yıl önce yeniden doğuşunu ve geleceği; yenilenebilir, temiz ve güvenli geleceğini kutluyor. Nice mutlu yıllar nükleersiz Japonya!
"Nükleere karşı temiz enerji" diyorsan harekete geç!
250.000 kişinin imza verdiği nükleer karşıtı kampanya benikurtar.org adresinde devam ediyor. Sen de bugün milyonlarca canlıyı tehlikeye atan nükleer kumarına karşı harekete geç.
