Διάβασε το vol. I εδώ
Η μετάβαση σε ένα ενεργειακό σύστημα μηδενικών εκπομπών άνθρακα υπονομεύεται από την υπερβολική εξάρτηση από το ορυκτό αέριο. Με δεδομένο ότι η επιστήμη είναι ξεκάθαρη, η κατάσταση είναι σοβαρή και πρέπει να κάνουμε τα πάντα πιο γρήγορα και πιο τολμηρά σε όλα τα επίπεδα, η απεξάρτηση από το ορυκτό αέριο το αργότερο μέχρι το 2035 στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη πρέπει να αποτελέσει μονόδρομο. Ειδικά τώρα, που από τον Ιανουάριο του 2021 οι τιμές του ορυκτού αερίου έχουν αυξηθεί πάνω από 170% στην Ευρώπη, και μαζί με αυτές αυξήθηκε και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Παρακάτω αναλύουμε μερικά ακόμα από τα ψέματα που προωθούνται σχετικά με το αέριο και το τι πραγματικά ισχύει.
Ψέμα: η πλειοψηφία των πολιτών θέλουν τις επενδύσεις σε εξορύξεις πετρελαίου και αερίου
Σύμφωνα με τα λόμπι και τις εταιρείες, οι πολίτες θέλουν τις εξορύξεις γιατί θα ωφελήσουν την κοινωνία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Τι είπαν οι ίδιοι οι πολίτες όταν ρωτήθηκαν για όλα αυτά;
Σε δημοσκόπηση που διεξήχθη το καλοκαίρι στη χώρα μας, το 98% των ερωτηθέντων πολιτών αναγνωρίζει ως μέγιστο πρόβλημα την κλιματική αλλαγή και μάλιστα τη συνδέει άμεσα με την αύξηση των φυσικών καταστροφών (92%). Πιστεύει ταυτόχρονα ότι για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής πρέπει να επενδύσουμε στην ηλιακή ενέργεια (78,4%), στην αιολική (60%) και στην υδροηλεκτρική (32%). Στην ίδια δημοσκόπηση, το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων (65%) απάντησε αρνητικά για το αν θα πρέπει η χώρα να παραχωρήσει οικόπεδα για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Ψέμα: η ανάπτυξη υποδομών παραγωγής, χρήσης και μεταφοράς ορυκτού αερίου θα φέρει οικονομική ανάπτυξη
Πολύ συχνά, αυτό είναι το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι εταιρείες για να πείσουν τους κατοίκους μίας περιοχής και να κάνουν τα έργα τους κοινωνικά αποδεκτά. Όμως στις περισσότερες περιπτώσεις η πραγματικότητα δείχνει ότι συμβαίνει το αντίθετο. Οι κοινότητες που ζουν κατά μήκος αγωγών ή άλλων υποδομών ορυκτού αερίου, όπως και κοντά σε οποιοδήποτε εξορυκτικό έργο, επηρεάζονται βαθιά από τα έργα αυτά. Όπως έχουμε δει σε όλον τον κόσμο, από τη Μοζαμβίκη έως την Ιταλία, οι κοινότητες θυσιάζονται για την κατασκευή των έργων από τα οποία δεν αποκομίζουν κανένα όφελος. Οι άνθρωποι αυτοί θα υποστούν δυσανάλογες επιπτώσεις (στα μέσα διαβίωσής τους, στην υγεία τους από χημικές διαρροές, μείωση τιμών της ακίνητης περιουσίας τους).
Επιπλέον, οι παράκτιες κοινότητες και όσοι ζουν κοντά σε υπεράκτιες γεωτρήσεις ή αγωγούς και μέχρι τώρα βιοπορίζονταν από τον τουρισμό, θα υποστούν σημαντικές συνέπειες (π.χ. μείωση χρήσης παράκτιων τουριστικών περιοχών για ψυχαγωγία, μείωση εμπιστοσύνης των καταναλωτών σε ντόπια προϊόντα και ιχθυοαποθέματα). Για παράδειγμα, στον Κόλπο του Μεξικού το κατά κεφαλήν ΑΕΠ από τον τουρισμό στις περιοχές με εγκαταστάσεις πετρελαίου και ορυκτού αερίου είναι το μισό από το ΑΕΠ για τις τουριστικές περιοχές του Κόλπου χωρίς τέτοιου είδους εγκαταστάσεις και εξορυκτική δραστηριότητα.
Όσον αφορά τις θέσεις εργασίας, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας έχει αναγνωρίσει ότι η απρόσκοπτη παροχή ενέργειας από ορυκτό αέριο δημιουργεί περίπου 3,5 θέσεις εργασίας στον τομέα των κατασκευών και της μεταποίησης ανά εκατομμύριο ευρώ επένδυσης, ενώ τα νέα φωτοβολταϊκά παράγουν 8,5 έως 12 θέσεις εργασίας ανά εκατομμύριο ευρώ επένδυσης και η ενεργειακή απόδοση αντίστοιχα από 10 έως 158 θέσεις εργασίας.
Ψέμα: το ορυκτό αέριο είναι απαραίτητο καύσιμο-γέφυρα για την ενεργειακή μετάβαση
Την ώρα που κανένας άλλος τομέας δεν καίει τόση ποσότητα αερίου όσο ο τομέας της παραγωγής ενέργειας (πάνω από το 40% των παγκόσμιων αποθεμάτων αερίου καταναλώνονται σήμερα στον τομέα αυτόν), ο μύθος παραμένει. Το “φυσικό” αέριο προωθείται ως μέσο για τη μείωση των εκπομπών στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής, και προωθείται η αντικατάσταση των λιγνιτικών σταθμών με σταθμούς που λειτουργούν με αέριο.
Σε όλα τα σενάρια της τελευταίας έκθεσης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για το Κλίμα (IPPC) για τη συγκράτηση της ανόδου της πλανητικής θερμοκρασίας στον 1,5°C, είναι σαφές ότι η αντικατάσταση του λιγνίτη από το αέριο δεν θα προσφέρει την κλίμακα ή τον ρυθμό μείωσης των εκπομπών που απαιτούνται για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, ακόμη και αν οι διαρροές μεθανίου διατηρηθούν στο ελάχιστο. Το συμπέρασμα είναι σαφές: δεν υπάρχει χώρος για την ανάπτυξη νέων έργων ορυκτών καυσίμων – συμπεριλαμβανομένου του ορυκτού αερίου – προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού.
Παρά την κλιματική κρίση και το επείγον της κατάστασης, τα σχέδια της χώρας να προχωρήσει σε εκμετάλλευση των δυνητικών αποθεμάτων αερίου νότια και δυτικά της Κρήτης δεν έχουν αλλάξει και τα ψέματα για το αέριο συνεχίζουν να προωθούνται. Διάβασε αναλυτικά περισσότερα για τα ψέματα αυτά, αλλά και για το ποια είναι η πραγματικότητα, εδώ.
Το πράσινο “ξέπλυμα” καθυστερεί την κλιματική δράση που τόσο χρειαζόμαστε. Πρέπει να απαγορέψουμε αυτή την προπαγάνδα.