Το ελληνικό γραφείο της Greenpeace ρώτησε δύο μαθητές Λυκείου πώς ήταν η εμπειρία του να δίνουν εξετάσεις μέσα στον καύσωνα του Ιουνίου, και αυτή είναι η ιστορία τους
Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή μας που μετράνε για πάντα. Να βρούμε τον/την σύντροφό μας, να γίνουμε γονείς, να αγοράσουμε ή όχι σπίτι… Πριν από όλα αυτά όμως, πρέπει να τελειώσουμε το Λύκειο και να πάμε καλά στις τελικές εξετάσεις που δίνουμε από τέλη Μαΐου έως Ιούνιο. Οι βαθμοί που θα πάρουμε στις εξετάσεις αυτές, καθορίζουν συχνά και πολλά άλλα σημαντικά γεγονότα της ζωής μας.
Οι φετινές εξετάσεις, και ειδικά οι τελευταίες μέρες τους από 11-13 Ιουνίου, θα μας μείνουν σίγουρα “αξέχαστες”. Οι θερμοκρασίες έφτασαν τον Ιούνιο ακόμα και τους 43 βαθμούς Κελσίου σε πολλά σημεία της χώρας, κάτι που δεν θυμόμαστε να έχουμε ξαναζήσει στη ζωή μας, και που μας ανάγκασε να κάνουμε αυτή τη σημαντική μετάβαση στην επόμενη τάξη, ή την αποφοίτηση από το Λύκειο, σε αφόρητες συνθήκες.
Δυσκολία στη συγκέντρωση, δυσκολία στην αναπνοή, ξηρό στόμα στις προφορικές εξετάσεις, η ζέστη να σε κάνει πιο αργό στο γράψιμο, θερμοκρασίες που το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να αντέξει για πολλές ώρες – αυτές δεν ήταν οι ιδανικές συνθήκες για επιτυχημένες εξετάσεις.
Ο ακραίος καύσωνας που μας ζόρισε στις εξετάσεις δεν είναι απλά κακοτυχία, αντίθετα είναι το αποτέλεσμα πολύ κακών αποφάσεων. Πρόσφατες έρευνες έχουν αποδώσει την ακραία ζέστη της Ελλάδας και τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών στην κλιματική αλλαγή. H Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) του ΟΗΕ έχει καταλήξει ότι η καύση ορυκτών καυσίμων είναι η κύρια αιτία της υπερβολικής υπερθέρμανσης και των συνεχώς αυξανόμενων θερμοκρασιών.
Η κλιματική κρίση είναι πλέον ένα άδικο εμπόδιο στις ατομικές μας προοπτικές, επηρεάζοντας ταυτόχρονα όλη μας τη γενιά σε όλες τις χώρες και ηπείρους. Φυσικά, θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σκληρά για να εκμεταλλευτούμε όλες τις μοναδικές στιγμές και ευκαιρίες που η ζωή θα μας προσφέρει. Όμως θα είναι πιστεύουμε αδύνατον να θυμόμαστε τον φετινό Ιούνιο χωρίς να θυμόμαστε το πόσο άσχημα επηρέασε τους βαθμούς μας, πιθανόν και το μέλλον μας. Φέτος, ίσως να είναι η χρονιά που τα ορυκτά καύσιμα, αλλά και οι εταιρείες που βγάζουν κέρδος από αυτά, έκλεψαν μια ευκαιρία μας να φτιάξουμε αναμνήσεις και ένα καλύτερο μέλλον.
Όσα βιώσαμε στην Ελλάδα φέτος δεν είναι τίποτα συγκριτικά με όσα έχασαν άλλοι άνθρωποι στον κόσμο. Εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί από τις πλημμύρες στο Μπαγκλαντές, πυρκαγιές και καταιγίδες αφήνουν πίσω τους θύματα από την Καραϊβική ως την Κίνα και τον Καναδά. Τα παιδιά συχνά επηρεάζονται περισσότερο, μιας και ζούμε σε εποχή παγκόσμιας μείωσης στην παροχή εκπαίδευσης, με τον αριθμό των παιδιών που δεν μπορούν να πάνε σχολείο να φτάνει τα 250 εκατομμύρια. Οι ακραίοι καύσωνες, για τους οποίους φέρουν ευθύνη οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων, απειλούν το μέλλον της γενιάς μας. Για εμάς, η κλιματική κρίση δεν είναι απλά μια απειλή, είναι μια σκληρή πραγματικότητα που επηρεάζει την καθημερινή μας ζωή.
Η κλιματική κρίση είναι εδώ και αντιμετωπίζουμε τις συνέπειές της. Κι όμως, οι κυβερνήσεις έχουν αποτύχει να μας απομακρύνουν από τα ορυκτά καύσιμα και ακόμα εξαρτόμαστε από τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων, οι οποίες έχουν σταθερά τεράστια κέρδη, με μέσο όρο 3 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα τα τελευταία 50 χρόνια.
Οι μεγάλες εταιρείες ορυκτών καυσίμων γνώριζαν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής εδώ και δεκαετίες. Και παρόλο που έβγαζαν συνεχώς κέρδη και έσπασαν ρεκόρ, δεν αφιέρωσαν ποτέ τους πόρους και τα ταλέντα τους για να φτιάξουν το πρόβλημα. Δεν χρησιμοποίησαν τους πολιτικές γνωριμίες τους ώστε να “κρούσουν το καμπανάκι του κινδύνου”. Αντίθετα, επένδυσαν πολλά εκατομμύρια στο να αρνούνται την κλιματική αλλαγή και να κάνουν “πράσινο ξέπλυμα”.
Τώρα είναι πλέον η στιγμή να φύγουμε από τα ορυκτά καύσιμα. Η γενιά μας πρέπει να αφιερώσει ενέργεια ώστε να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους σχετικά με το πώς το κλιματικό χάος μας επηρεάζει όλους, και να κινητοποιήσει περισσότερους να υποστηρίξουν την κλιματική και περιβαλλοντική δράση. Πρέπει να πάμε σε άλλες λύσεις και οι μεγάλοι ρυπαντές πρέπει να πληρώσουν για όλα όσα μας έχουν στερήσει – μαζί και το μέλλον μας.
Η Φωτεινή Simic, 16 χρονών, και ο Πέτρος Καλοσάκας, 18 χρονών, είναι μαθητές Λυκείου από την Αθήνα.
**Πρώτη δημοσίευση στο NEWS247