Όταν ξεκινούσαμε φέτος την περιοδεία μας στις Κυκλάδες όπως κάθε χρόνο τα τελευταία 5 χρόνια, ξέραμε ότι δεν ήταν απλά μία ακόμα ευκαιρία για να δυναμώσει η συμμαχία ψαράδων, καταναλωτών, επιστημόνων και οργανώσεων για τη σωτηρία των θαλασσών μας.
Φέτος είναι η χρονιά που θα καθοριστεί το μέλλον των ευρωπαϊκών θαλασσών για τα επόμενα δέκα χρόνια με την αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Η κατάσταση της θάλασσας, όμως, είναι τόσο τραγική που δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλα 10 χρόνια.
Φαίνεται όμως ότι κάποιοι έχουν άλλη άποψη.
Η διημερίδα που διοργανώθηκε από τον Δήμο Πάρου και την οργάνωση ‘Αρχίλοχος’ για το μέλλον της αλιείας στις Κυκλάδες, όπου και συμμετείχα, ήταν μία από αυτές τις σπάνιες στιγμές που όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς (ψαράδες, επιστήμονες, πολιτικοί και οργανώσεις) έχουν την ευκαιρία να βρεθούν στο ίδιο δωμάτιο και να συζητήσουν. Δυστυχώς όμως και παρά τα πολύ σημαντικά και ενδιαφέρονται πράγματα που ειπώθηκαν, πολλές φορές η συζήτηση ξέφυγε εκτός ελέγχου από τις φωνές ψαράδων που αρνούνται να παραδεχτούν το πρόβλημα και για αυτό εναντιώνονται στην αλλαγή.
Oι προτάσεις μας βρίσκουν αντίθετη τη μέση αλιεία (μηχανότρατες) επειδή είναι αυτή που πρέπει να περιοριστεί αν θέλουμε να ζήσει η θάλασσά μας. Είναι τα πιο καταστροφικά αλιευτικά εργαλεία κι ενώ αποτελούν τη μειονότητα των ψαράδων απολαμβάνουν ένα σύστημα κομμένο και ραμμένο στα δικά τους μέτρα. Επίσης μπορεί να ενοχλεί η φωνή όσων μικρών παράκτιων ψαράδων διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον μέσα από την προστασία της θάλασσας. Η συμμαχία τους δυναμώνει, βρίσκονται πια στα κέντρα λήψης αποφάσεων, στις Βρυξέλλες, και αποκτούν ισχύ. Ο Γκάντι όμως είχε πει πως όταν αγωνίζεσαι για κάτι, «πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και μετά κερδίζεις». Με μόνο 2 μήνες να μένουν πριν από την τελική απόφαση για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, φαίνεται πως είμαστε στο σημείο που οι θετικές προτάσεις απαντώνται με πολεμικό κλίμα. Μήπως, λοιπόν είμαστε κοντά σε μία νίκη;
Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι Έλληνες πολίτες ανησυχούν, ενημερώνονται, στηρίζουν τους παράκτιους ψαράδες και διεκδικούν υγιείς θάλασσες. Τώρα λοιπόν είναι η στιγμή που πρέπει να αγωνιστούμε περισσότερο από ποτέ. Σε 2 μόλις μήνες, θα καθοριστεί το μέλλον των θαλασσών ολόκληρης της Ευρώπης για 10 χρόνια από τους Ευρωπαίους υπουργούς αλιείας.
Ενώ ακόμα και η Ευρωπαΐα Επίτροπος Αλιείας παρευρέθηκε στην διημερίδα, όπου τόνισε την κρισιμότητα της αναθεώρησης της ΚΑλΠ και στήριξε τη συμμαχία των Ευρωπαίων παράκτιων ψαράδων, ο δικός μας υπουργός κρύβεται. Μέχρι στιγμής ο κ. Τσαυτάρης δεν έχει δηλώσει τίποτα για τις θέσεις της χώρας μας στην ευρωπαϊκή ψηφοφορία, ακύρωσε την τελευταία στιγμή την εμφάνισή του στην Πάρο, ενώ μόλις σήμερα απέρριψε την πρόσκλησή μας να παρευρεθεί σε συνέντευξη τύπου στο καράβι μας στην Αθήνα την επόμενη εβδομάδα.