Extreem hoge concentraties weekmakers in seksspeeltjes
Seksspeeltjes met extreem hoge concentraties weekmakers.
Een van de aangetoonde ftalaten, DEHP, is vorig jaar door de
Europese Unie verboden in kinderspeelgoed wegens de schadelijke
effecten op jonge kinderen. De speelgoedindustrie heeft daarop
alternatieven ontwikkeld waardoor er nog steeds zacht plastic
speelgoed te koop is. “Het is ongelofelijk dat zo’n giftige stof
nog wel gebruikt mag worden in speelgoed voor volwassen”, stelt
Bart van Opzeeland van Greenpeace Nederland,” we hebben de
afgelopen jaren veel producten getest maar zulke hoge concentraties
hebben we niet eerder aangetroffen”. De Europese Unie besloot het
kinderspeelgoed met weekmakers te verbieden met name vanwege de
directe blootstelling van gevoelig weefsel aan bijtringen en
sabbelspeelgoed. Het is schokkend dat seksspeeltjes, die ook
gemaakt worden voor inwendig gebruik, deze gifstoffen nog wél
bevatten.
Weekmakers worden gebruikt om PVC zacht en buigzaam te maken. Ze
zitten in cosmetica en vinyl vloerbedekkingen en zo blijkt nu, ook
in seksspeelgoed. Van weekmakers is bekend dat zij uit het product
lekken en in het milieu terechtkomen. Onderzoek bij mens en dier
heeft aangetoond dat blootstelling aan de stoffen de
hormoonhuishouding kan verstoren, lever- en nierafwijkingen kan
veroorzaken en schadelijk is voor de voortplanting. Ze worden ook
in verband gebracht met het ontstaan van kanker.
Volgens “The 2005 Global Sex Survey” van Durex hebben 3 miljoen
Nederlanders seksspeeltjes in huis en staat 85 procent niet
negatief tegen een aankoop. Jaarlijks worden er in Nederland 1
miljoen sekspeeltjes verkocht met een omzet van 220 miljoen
euro.
Seksspeeltjes bevatten zeer hoge concentraties schadelijke
weekmakers. Het zijn dezelfde giftige stoffen als die in
kinderspeelgoed, waarop de Europese Unie in 2005 een verbod heeft
afgekondigd. TNO onderzocht in opdracht van Greenpeace Nederland
acht verschillende seksspeeltjes zoals dildo’s en vibrators op de
aanwezigheid van ftalaten (weekmakers). Zeven van de acht producten
blijken ftalaten te bevatten, variërend van 24 tot 51 procent.
Kenmerken van deze stoffen zijn dat ze moeilijk afbreken in het
milieu en al in kleine hoeveelheden schadelijk kunnen zijn.
Een van de aangetoonde ftalaten, DEHP, is vorig jaar door de
Europese Unie verboden in kinderspeelgoed wegens de schadelijke
effecten op jonge kinderen. De speelgoedindustrie heeft daarop
alternatieven ontwikkeld waardoor er nog steeds zacht plastic
speelgoed te koop is. “Het is ongelofelijk dat zo’n giftige stof
nog wel gebruikt mag worden in speelgoed voor volwassen”, stelt
Bart van Opzeeland van Greenpeace Nederland,” we hebben de
afgelopen jaren veel producten getest maar zulke hoge concentraties
hebben we niet eerder aangetroffen”. De Europese Unie besloot het
kinderspeelgoed met weekmakers te verbieden met name vanwege de
directe blootstelling van gevoelig weefsel aan bijtringen en
sabbelspeelgoed. Het is schokkend dat seksspeeltjes, die ook
gemaakt worden voor inwendig gebruik, deze gifstoffen nog wél
bevatten.
Weekmakers worden gebruikt om PVC zacht en buigzaam te maken. Ze
zitten in cosmetica en vinyl vloerbedekkingen en zo blijkt nu, ook
in seksspeelgoed. Van weekmakers is bekend dat zij uit het product
lekken en in het milieu terechtkomen. Onderzoek bij mens en dier
heeft aangetoond dat blootstelling aan de stoffen de
hormoonhuishouding kan verstoren, lever- en nierafwijkingen kan
veroorzaken en schadelijk is voor de voortplanting. Ze worden ook
in verband gebracht met het ontstaan van kanker.
Volgens “The 2005 Global Sex Survey” van Durex hebben 3 miljoen
Nederlanders seksspeeltjes in huis en staat 85 procent niet
negatief tegen een aankoop. Jaarlijks worden er in Nederland 1
miljoen sekspeeltjes verkocht met een omzet van 220 miljoen
euro.
“De wet schiet hier duidelijk te kort”, aldus Van Opzeeland,
“Het wordt tijd voor wetgeving waarin dit soort schadelijke stoffen
worden verboden. Alleen zo kan er een eind komen aan de
vervuiling”. Greenpeace roept de Europese Unie daarom op dit najaar
voor een strenge chemicaliënwetgeving (REACH) te kiezen. Er moet
een verbod komen op de productie en het gebruik van giftige stoffen
én een verplichte overstap van de industrie op niet-schadelijke
alternatieven. Dat kan, want voor veel schadelijke stoffen bestaan
goede alternatieven. Bovendien wil de milieuorganisatie dat,
voordat een stof op de markt gebracht mag worden, bewezen is dat
deze daadwerkelijk veilig is. Informatie over stoffen en producten
moet toegankelijk zijn voor iedereen. Zolang dit niet afdoende
geregeld is, worden mens en milieu onnnodig blootgesteld aan
giftige stoffen.