De federale regering zou vrijdag de hakbijl zetten in de uitbouw van windenergie voor de Belgische kust, zo vernam De Tijd. De regering zou niet alleen de tweede fase van het energie-eiland annuleren, maar ook de veiling van het eerste nieuwe offshore windpark op de lange baan schuiven. Bond Beter Leefmilieu, Greenpeace en Canopea reageren onthutst: “Minister Bihet heeft de aanbestedingsprocedure voor kavel 1 van de Princess Elisabethzone slecht voorbereid. Nu dreigt de Belg goedkope en betrouwbare energie mis te lopen en komt onze bevoorradingszekerheid in het gedrang. Onaanvaardbaar.”
Belgische ontwikkelaars van windparken zitten met de handen in het haar. De federale overheid slaagt er niet in hun vragen over de aansluitingsmodaliteiten uit te klaren. Nog erger: de administratie is ook niet in staat om eind augustus de verschillende biedingen te beoordelen.
“Minister Bihet vindt blijkbaar wel de tijd om de wet op de kernuitstap zo snel mogelijk te laten schrappen om ooit misschien nieuwe dure kerncentrales te bouwen, maar acute operationele noden oplossen is geen prioriteit?”, reageert Benjamin Clarysse van Bond Beter Leefmilieu.
Daarnaast zou die federale regering de tweede fase van het energie-eiland, het zogenaamde ‘stopcontact op zee’, schrappen. Zonder die investering valt de aansluiting van een verdere reeks geplande windparken in het water, net zoals die van een nieuwe kabel naar het Verenigd Koninkrijk. Minister Bihet wil zelfs de geplande offshorewindparken hertekenen, wat een vertraging van jaren kan betekenen.
“Zonder de nodige versnelling in de uitrol van hernieuwbare energie blijft België een speelbal van de internationale olie- en gasmarkt. De energiefactuur van Belgen laten afhangen van autocraten als Poetin of Trump? De energiecrisis legde al bloot hoe kwetsbaar we zijn”, zegt Joeri Thijs van Greenpeace.
Dure grap
De gevolgen dreigen groot, veelzijdig en duur te zijn. Zo komt de bevoorradingszekerheid in 2030 in het gedrang. “Maar ook internationale bedrijven rekenen op groene stroom om in ons land te investeren,” zegt Clarysse. “Het imago van België krijgt nu een flinke deuk. Bij uitstel zullen de ontwikkelaars van windparken ook hun risicopremie optrekken, met duurdere energieprijzen als gevolg. Ook het Belgische klimaatplan voor 2030 rekent op die bijkomende windenergie op zee. België dreigt officieel de slechtste leerling van de Europese klas voor de hernieuwbare energiedoelstelling te worden.”
Hernieuwbare energie moet voorrang krijgen
Opvallend: de Europese Commissie tikte gisteren nog België op de vingers voor zijn energiebeleid. Met in 2023 een aandeel van slechts 14,7% hernieuwbare energie in de mix, bungelt ons land achteraan. De zelfopgelegde doelstelling van 21,7% tegen 2030 halen wordt al een hele klus, maar zelfs dan zou ons land tekort schieten om zijn eerlijke deel te doen.
“Hernieuwbare energie is onze enige energie van eigen bodem”, besluit Thijs. “Ze heeft bovendien de laagste totaalkost per eenheid opgewekte energie (LCOE). Of het nu om centen of het klimaat gaat, de keuze voor hernieuwbare energie staat als een paal boven water. Of dient Bihet een andere agenda: koste wat het kost oude kerncentrales langer openhouden, en kunstmatig een klimaat forceren voor nieuwe reactoren door voordeligere alternatieven in de prullenmand te gooien?”
