De parlementaire onderzoekscommissie die het PFAS-schandaal moest uitspitten werkt nog aan haar conclusies. Voor ons is intussen zonneklaar dat er verschillende grote fouten in dit verhaal werden gemaakt, daarom stapten we ook naar de rechtbank. Maar het is vooral belangrijk dat de juiste lessen voor de toekomst getrokken worden.
Onlangs publiceerden we samen met omwonenden van de 3M-fabriek in Zwijndrecht al onze visie op hoe de sanering van de PFAS-vervuiling moet worden aangepakt. Daarbij moeten de gezondheid van burgers en het milieu op de eerste plaats komen.
Maar om in de toekomst dit soort milieuschandalen te voorkomen is een heuse make-over van ons milieubeleid nodig. Want als dit schandaal ons één ding leert, dan is het dat een sterk en gedragen milieu- en gezondheidsbeleid niet rijmt met achterkamerpolitiek.
PFAS-schandaal als kantelpunt?
De PFAS-verontreiniging door chemiebedrijf 3M legde verschillende pijnpunten bloot in ons milieubeleid. De lozingsnormen zijn te laks en omgevingsvergunningen worden geschreven op maat van de bedrijven, waarbij economische belangen voorrang krijgen op de bescherming van het leefmilieu en de volksgezondheid. Vaak ontbreken adviezen van verschillende instanties en het hele proces van milieueffectenrapportage dreigt te worden ingeperkt. Ook verschillende milieu-administraties en inspectiediensten werden afgebouwd, waardoor de overheid voortdurend achter de feiten aanloopt.
Deze tekortkomingen hebben niet alleen een impact op het leefmilieu en de natuur, maar ook op de gezondheid van burgers. Hoog tijd om de balans te herstellen tussen enerzijds leefmilieu, natuur en volksgezondheid, en anderzijds de belangen van de industrie.
Samen met een brede coalitie van natuurorganisaties, milieubewegingen en gezondheidsorganisaties schuiven we 28 concrete speerpunten naar voor om ons milieubeleid te versterken.
Robuuster en transparant milieu- en gezondheidsbeleid
Samengevat pleiten we voor:
- sterkere overheidsdiensten en procedures om milieu-effecten geïntegreerd in kaart te brengen én overtredingen te controleren;
- prioriteit aan draagkracht van omgeving, natuur en gezondheid eerder dan technische haalbaarheid van maatregelen;
- het voorzorgsprincipe (eerst bewijs dat product of activiteit niet schadelijk is) en de kindnorm (stem milieu- en gezondheidsnormen af op de meest kwetsbare groepen, zoals kinderen);
- betere transparantie en inspraak bij het verlenen van vergunningen.
Lees onze 28 speerpunten voor een sterker milieubeleid HIER.