Om de opwarming van de aarde onder de cruciale grens van 1,5° te houden, moeten we compleet af van fossiele brandstoffen. Met een zeer sterke lobbymachine probeert de sector het einde van het fossiele tijdperk echter zo lang mogelijk uit te stellen. Ook in ons land wordt er volop gelobbyd. Het onderzoeksteam van Greenpeace probeerde de relaties tussen de Belgische staat en de industrie in kaart te brengen.
Bij verschillende ministers op het regionale en federale niveau hebben we een officieel verzoek ingediend om toegang te verkrijgen tot informatie.
Dat is een grondwettelijk recht voor elke burger. Het stelt ons in staat te weten wie contact heeft gehad met de ministers en welke boodschappen die lobbyisten wilde overbrengen.
Sommige ministers reageerden positief op onze vragen en hebben ons de nodige documenten bezorgd. Maar de grote meerderheid onder hen hebben ons simpelweg afgewimpeld. Excuses genoeg: dossiers bleken verdwenen, ministers hielden ons aan het lijntje, we mochten de aangeleverde documenten niet publiceren, onze vraag zou onredelijk zijn, en ga zo maar door.
Alle correspondentie met de ministers en alle documenten die we hebben ontvangen, hebben we hier online gezet.
Verdwenen dossiers
De federale ministers De Croo, Marghem en Bellot deden zelfs de moeite niet om te reageren. Daarom hebben we beroep aangetekend bij de Federale Beroepscommissie voor toegang tot milieu-informatie, om hen te dwingen de wet na te leven. Maar toen de Commissie een beslissing nam, was er intussen een nieuwe federale regering en bleek dat de voormalige ministers al hun dossiers hadden meegenomen. De dossiers waren verdwenen!
Druk van de industrie
Terwijl we probeerden te doorgronden waarom onze verzoeken werden geblokkeerd en transparantie werd verboden, stelden we vast dat er recent contacten waren geweest tussen de ministers en de industrie.
Zo is er onder meer het geval van Essenscia, de federatie van de chemische industrie, dat juridische argumenten zocht om onze verzoeken af te wijzen door ze als onredelijk te bestempelen. Essenscia vroeg daarbij de hulp van de minister: namelijk het nalezen van hun documenten, alvorens ze deze aan Greenpeace zouden bezorgen.
Ze wilden zich verzekeren van een ministeriële controle op hun documenten.
Naar de Raad van State
Ondanks al deze obstakels geven wij niet op. Willen we de klimaatcrisis op een efficiënte manier aanpakken, dan moeten we de impact van de machtige olielobby beter begrijpen. Wij zullen naar de Raad van State stappen om ons grondwettelijk recht op toegang tot informatie op te eisen, dat is de enige optie die ons nog rest.
We gaan voor winst
De procedure is lang: het kan één tot twee jaar duren vooraleer de Raad van State beslist over onze dossiers. Het is bovendien een dure procedure. We moeten advocaten inhuren en we moeten betalen voor elke zaak die we neerleggen bij de Raad. We hebben dan ook besloten om specifieke cases te verdedigen, om op die manier juridische precedenten te creëren en zo ook de andere cases winnend af te sluiten.
We doen dit voor een toekomst zonder fossiele brandstoffen, voor een leefbaar klimaat op een groenere planeet.
Wil je ons helpen in deze strijd? Steun ons onderzoek
Steun ons onderzoekIk steun Greenpeace
|
|
|
|
YouTube |
|